апу́дзіла Небяспечны, страшны лес, дзе знаходзіліся разбойнікі (Ст.-дар.).

□ ур. Апудзіла (поле) на месцы страшнага лесу каля в. Пасека Ст.-дар.

Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)

ро́сшук, ‑у, м., звычайна мн. (ро́сшукі, ‑аў).

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. расшукваць — расшукаць.

2. Следчыя і аператыўныя дзеянні, якія маюць мэтай выявіць злачынца, украдзеную маёмасць і пад. У росшуках самы страшны і заўзяты быў .. [Кроер] са сваімі чаркесамі. Караткевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

запу́шчанасць, ‑і, ж.

Уласцівасць і стан запушчанага ​2; закінутасць, занядбанасць. Запушчанасць гаспадаркі. □ Дзе-нідзе на сценах захаваліся квадраты шпалераў у свежым выглядзе. Гэта яшчэ больш адцяняла запушчанасць пакоя. Бядуля. Перада мною стаяў чалавек, страшны сваёй запушчанасцю, нейкай дзікай першабытнай лівасцю. Кірэенка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дынацэра́ты

(н.-лац. dinocerata, ад гр. deinos = страшны + keras, -atos = рог)

група млекакормячых палеагенавага перыяду, якая спалучала прыметы старажытных драпежнікаў і архаічных капытных.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

жахлі́ва, жахлі́вы

1. (страшны) schrécklich, fúrchtbar, fürchterlich, entsétzlich, gräulich;

2. разм (непамерны) furchtbar, schrecklich; máßlos, úngeheuerlich; únerträglich (пра болъ і г. д)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

страшэ́нны

1. (страшны) schrécklich, fúrchtbar, fürchterlich; entsétzlich, gráuenhaft (жахлівы);

2. разм (празмерны) máßlos, úngeheuerlich; únerträglich (боль і г. д);

страшэ́нныя паку́ты grässliche [entsétzliche, schréckliche] Quálen

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пашарпа́ны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад пашарпаць.

2. у знач. прым. Які знасіўся, падраўся ў выніку працяглага або нядбайнага карыстання, нашэння. Побач стаяў пашарпаны .. чамадан, па рагах абабіты жоўтаю скураю.. Броўка. Іван быў страшны: яшчэ больш ссутулены, бледны, у пашарпаным адзенні. Брыль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

устраша́ющий

1. прич. які́ (што) стра́шыць, які́ (што) застра́швае; які́ (што) пужа́е; які́ (што) пало́хае; см. устраша́ть;

2. прил. стра́шны; (ужасающий) жахлі́вы;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

садо́м, ‑у, м.

Бязладдзе, сумятня, гоман, крык. Яўхім пачаў біць вокны, посуду, гаршкі, перавярнуў начоўкі з рошчынай і рабіў страшны садом у хаце. Бядуля.

•••

Садом і гамора — тое, што і садом (ад назваў двух гарадоў старажытнай Палесяіны, якія, паводле біблейскай легенды, былі пакараны богам за грахі жыхароў).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сці́шны, ‑ая, ‑ае.

Абл.

1. Ціхі, прыціхлы. Невядома, хто першы з грынёўцаў прыляпіўся ў гэтым сцішным кутку, на беразе рачулкі. Пташнікаў. Калыхалася зара Над палямі сцішнымі. Гаўрусёў.

2. Жудасны, страшны. Усю ноч, ад рэчкі і па Нёман, Ушыр, удоўж нясецца гоман Няўцямны, сцішны і таемны. Колас.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)