omdlenie

н. непрытомнасць; страта прытомнасці

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

zemdlenie

н. страта прытомнасці; непрытомнасць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

анестэзі́я, ‑і, ж.

1. Страта або паслабленне ўспрымальнасці да знешніх раздражненняў.

2. Абязбольванне пры дапамозе анестэзійных сродкаў. Мясцовая анестэзія. Агульная анестэзія.

[Ад грэч. anaisthēsia — неадчувальнасць.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

выраджэ́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. выраджацца — вырадзіцца; страта вышэйшым фізічных або псіхічных якасцей; дэгенерацыя. Выраджэнне гатункаў раслін. Маральнае выраджэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уцечка, ✂, ж.

Страта ў выніку выцякання, рассыпання.

  • У. вады.
  • У. зерня.
  • У. інфармацыі (перан.).
  • У. мазгоў (перан. эміграцыя вучоных, спецыялістаў, творчых работнікаў ці пераход іх у іншую сферу дзейнасці ў сваёй краіне).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Invalidität

[-v-]

f - інвалі́днасць, стра́та працаздо́льнасці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Spráchlosigkeit

f - стра́та да́ру мо́вы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Erblíndung

f -, -en стра́та зро́ку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Verblútung

f -, -en стра́та крыві́

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

anosmia

[əˈnɑ:zmiə]

n.

стра́та пачуцьця́ ню́ху

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)