штудзі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; незак., што.

Настойліва, старанна, упарта вывучаць што‑н. [Алесь] старанна штудзіраваў фізіку, чыстую механіку. Шынклер. Кожны дзень я сядзеў на лекцыях, пасля заняткаў штудзіраваў канспекты, а вечарам і нават у святы працаваў над скульптурай. Гроднеў.

[Ням. studieren.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́шукаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.

Старанна шукаючы, знайсці, выявіць. Вышукаць унутраныя рэзервы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́рысаваць, ‑сую, ‑суеш, ‑суе; зак., што.

Старанна і акуратна нарысаваць што‑н. пяром, карандашом.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

начы́сціцца, ‑чышчуся, ‑чысцішся, ‑чысціцца; зак.

Старанна пачысціць сябе, сваю вопратку. Сёння [салдаты] начысціліся, пагаліліся. Алешка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вы́малеваць, ‑люю, ‑люеш, ‑люе; зак., што.

1. Малюючы, старанна і акуратна перадаць кожную дэталь. // Старанна намаляваць што‑н. Вымалеваць партрэт.

2. Разм. Пакрыць слоем фарбы; пафарбаваць. Вымалеваць машыны ў зялёны колер.

3. Разм. Расходаваць на афарбоўку. Вымалеваць усю фарбу.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

службі́ст, -а, М -сце, мн. -ы, -аў, м. (разм.).

1. Служачы (уст.).

2. Чалавек, які старанна ставіцца да сваіх службовых абавязкаў.

3. Чалавек, які з крайнім фармалізмам ставіцца да сваіх службовых абавязкаў.

4. Кар’ерыст.

|| ж. службі́стка, -і, ДМ -тцы, мн. -і, -так.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ухапі́цца, ухаплю́ся, ухо́пішся, ухо́піцца; зак.

1. за каго-што. Схапіцца, узяцца.

У. за крысо.

У. за поручань.

2. перан., за што. Узяцца старанна за якую-н. справу; выкарыстаць што-н. у сваіх інтарэсах.

У. за работу.

У. за цікавую думку, за каштоўную прапанову.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

säuberlich

adv

1) чы́ста, аха́йна

2) акура́тна, стара́нна; асцяро́жна

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

вытанцо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., што і без дап.

Разм. Старанна танцаваць што‑н. Вытанцоўваць «лявоніху».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дападкі́, ‑ая, ‑ое.

Абл. Дасціпны, спрытны; пранырлівы. [Зося з Рыгорам] бачылі, як дападкія вароны старанна рэвізавалі праложаную баразну. Гартны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)