◎ Налабавозіцца ’напрацавацца, стаміцца ад працы’, налабавозіць ’нарыхтаваць, навазіць, нанасіць’ (Яўс.). Ад лабавозіць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Прыдры́гацца ’стаміцца, прытаптацца’; іран. ’прыйсці’ (Юрч.). Экспрэсіўнае ўтварэнне на базе дзеяслова дры́гаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

ábhetzen

1.

vt зацкава́ць (звера)

2.

(sich)

разм. стамі́цца, змары́цца

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

◎ Прыцяцё́хацца (прыцяцёхыцца) ’стаміцца’ (Бяльк.). Відаць, да гукапераймальнага (імітатыўнага) цяцёх‑цяцёх (гл.), што перадае ўражанне замаруджанага руху.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

замалява́цца, ‑лююся, ‑люешся, ‑люецца; зак.

Разм.

1. Захапіўшыся маляваннем, забыцца аб часе. Замаляваўся да вечара.

2. Стаміцца, доўга малюючы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заму́чыцца, ‑чуся, ‑чышся, ‑чыцца; зак.

Моцна стаміцца; знемагчыся, знясіліцца. Хлопцы замучыліся, доўга блукаючы па лясах у пошуках партызан. «ЛіМ».

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

даара́цца, -ару́ся, -арэ́шся, -арэ́цца; -аро́мся, -араце́ся, -ару́цца; -ары́ся; зак. (разм.).

1. Аручы, дасягнуць якога-н. месца.

Д. да лесу.

2. Працуючы на ворыве, вельмі стаміцца.

Даараўся да таго, што ног не чуе.

|| незак. даво́рвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

зату́пацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Стаміцца, многа ходзячы, робячы што‑н. За дзень затупаўся, што і ног не чуваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нагрэ́бціся, -грабу́ся, -грабе́шся, -грабе́цца; -грабёмся, -грабяце́ся, -грабу́цца; нагро́бся, -грэ́блася і -грабла́ся, -грэ́блася і -грабло́ся; -грабі́ся; зак. (разм.).

1. Многа нагрэбці, стаміцца, грабучы.

Н. за дзень.

2. перан. Прысвоіць, нахапаць чаго-н. чужога ў вялікай колькасці.

Н. чужога дабра.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

спрацава́цца², -цу́юся, -цу́ешся, -цу́ецца; -цу́йся; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Знасіцца ад працяглай работы (спец.).

Шасцярня ўжо спрацавалася.

2. Змучыцца, страціць сілы, здароўе ад цяжкай працы, стаміцца.

Спрацавалася за сваё жыццё.

|| наз. спрацо́ўванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)