нізва́ння, прысл.

Разм. Ніколькі. Спаць не хацелася нізвання. Гартны. Віны за мной няма нізвання. Ліхадзіеўскі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

удзвю́х, прысл.

У колькасці дзвюх жанчын. Дзяўчаты, не вячэраўшы, паклаліся спаць, удзвюх на ложку. Пташнікаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

устро́іцца, -о́юся, -о́ішся, -о́іцца; зак.

1. Уладкавацца, паступіць куды-н. (на работу).

У. на фабрыку.

2. Размясціцца дзе-н.; наладзіць сваё жыццё ў якім-н. месцы.

У. спаць на канапе.

У. на кватэру.

|| незак. устро́йвацца, -аюся, -аешся, -аецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

odsypiać

незак. разм. адсыпаць, высыпацца (спаць)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

wysypiać się

незак. высыпацца; спаць уволю

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

◎ Ку́лькаць ’спаць, засынаць’ (Сцяшк. Сл.). Да куляцьх. Першаснае значэнне ку́лькаць ’валіцца’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

пазяха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

Міжвольна сутаргава ўдыхаць і адразу выдыхаць паветра з шырока адкрытым ротам (пры жаданні спаць, пры стоме).

|| аднакр. пазяхну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, -няце́, -ну́ць; -ні́.

|| наз. пазяха́нне, -я, н.

|| прым. пазяха́льны, -ая, -ае (спец.).

Пазяхальныя рухі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

spać

незак. спаць;

iść spać — ісці спаць;

chcę mi się spać — мне хочацца спаць;

licho nie śpi — ліха не спіць;

serce śpi — сэрца маўчыць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

упо́кат прысл., разм.:

спаць упо́кат (álle) in éiner Réihe dahíngestreckt schláfen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

по́катам прысл. разм.:

спаць по́катам (álle) in éiner Réihe dahíngestreckt schláfen*

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)