Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)
suntan
[ˈsʌntæn]1.
n.
1) со́нечны зага́р
2) сьве́тлы жаўта́ва-руды́ ко́лер
2.
adj.
сьве́тлы жаўта́ва-руды́
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
каса́
1. Вузкі пясчаны паўвостраў (БРС).
2. Пясчаная водмель (Стол.).
3.Сонечны прамень (Стол.).
Беларускія геаграфічныя назвы. Тапаграфія. Гідралогія. (І. Яшкін, 1971, правапіс да 2008 г.)
Sónnenbrand
m -(e)s
1) спяко́та
2) зага́р
3) мед.со́нечны апёк
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
АПЁК,
пашкоджанне тканак арганізма, якое выклікаецца высокай т-рай (тэрмічны апёк), хім. сродкамі (хімічны апёк), электрычным токам (электрычны апёк), сонечнымі і рэнтгенаўскімі прамянямі (сонечны і радыяцыйны апёк). У чалавека і жывёл адрозніваюць 4 ступені апёку: 1-я — пачырваненне скуры, ацёк; 2-я — узнікненне пухіроў; 3-я — амярцвенне скуры на ўсю таўшчыню; 4-я — амярцвенне падскурнай тлушчавай клятчаткі, мышцаў і касцей (абвугліванне). Лячэнне залежыць ад памераў апечанай паверхні, агульнага стану арганізма і г.д., уключае барацьбу з шокам, хірург. апрацоўку апечаных месцаў, тэрапеўтычныя метады. У раслін бываюць апёкі кары (напр., сонечны апёк пладовых дрэў), лісця і пладоў пры няправільным карыстанні ядахімікатамі, пашкоджанні грыбковымі і бактэрыяльнымі хваробамі.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
sunburn
[ˈsʌnbɜ:rn]1.
n.
со́нечны апа́л, зага́р ску́ры
2.
v.t.
спалі́ць ску́ру на со́нцы
3.
v.i.
спалі́цца на со́нцы
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
мо́длы, ‑аў.
Уст. Малітва. Маліўся дзядзька з тым разлікам, Каб кончыць модлы каля дома.Колас.Часамі .. [дзед] проста выдумляў свае ўласныя модлы, у якіх ад царкоўна-славянскай мовы не заставалася і знаку.Лужанін.// Моцная просьба, маленне. Зямля беларуская, сонечны край, Начуй нашы модлы любві!Глебка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
widmo
н.
1. прывід; здань;
2.фіз. спектр;
widmo słoneczne — сонечны спектр
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
салярыза́цыя
(фр. solarisation, ад лац. solaris = сонечны)
1) абпраменьванне сонцам з лячэбнымі мэтамі;
2) ператварэнне негатыўнага адбітка ў пазітыўны пры вялікай ператрымцы ў час здымкі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
пы́льны, ‑ая, ‑ае.
Які пакрыўся пылам, увабраў у сябе пыл. Пыльны дыван. □ Гендарсан зірнуў на пыльныя лаўкі і не захацеў садзіцца.Чарнышэвіч.Пыльная вуліца бегла між прысад.Асіпенка.// Які адрозніваецца вялікай колькасцю пылу. Паветра рабілася гарачае і пыльнае.Гроднеў.Дзень быў сонечны, але халодны, пыльны.Навуменка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)