ла́герны Láger-;

ла́герная слу́жба Lágerdienst m -es

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

дзесяцігадо́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які працягваецца дзесяць год. Дзесяцігадовая служба.

2. Узростам у дзесяць год. Дзесяцігадовая дзяўчынка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэрміно́вы, -ая, -ае.

1. Які патрабуе неадкладнага, хуткага выканання, вырашэння.

Т. заказ.

2. Разлічаны на пэўны тэрмін.

Т. ўклад.

3. Які адбываецца ў вызначаныя законам для чаго-н. тэрміны.

Тэрміновая ваенная служба.

|| наз. тэрміно́васць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

służba

służb|a

ж.

1. служба;

pełnić ~ę — служыць;

~a wojskowa — вайсковая служба;

~a bezpieczeństwa — служба бяспекі;

~a łączności — служба сувязі;

~a zdrowia — санітарна-эпідэміялагічная служба;

2. вайск. дзяжурства; нарад;

3. зборн.. слугі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

дру́жба ж. дру́жба;

◊ не ў слу́жбу, а ў ~бу — погов. не в слу́жбу, а в дру́жбу;

д. ~бай, а слу́жба слу́жбай — погов. дру́жба дру́жбой, а слу́жба слу́жбой

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

до́лжность ж. паса́да, -ды ж.; (служба) слу́жба, -бы ж.; (обязанность) абавя́зкі, -каў;

вре́менно исполня́ющий до́лжность часо́ва выко́нваючы абавя́зкі;

вступа́ть в до́лжность уступа́ць на паса́ду.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

лаке́йства, ‑а, н.

1. Служба, занятак лакея.

2. перан. Неадабр. Угодлівасць, падхалімства, рабская пакорнасць.

3. зб. Разм. Лакеі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

метэаслу́жба, ‑ы, ж.

Спец. Арганізацыя, якая займаецца зборам і перадачай метэаралагічнай інфармацыі і складаннем прагнозаў пагоды; метэаралагічная служба.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Sícherheitsdienst

m -es

1) слу́жба бяспе́кі

2) слу́жба грама́дскай бяспе́кі

3) вайск. слу́жба бяспе́кі; контю́разве́дка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

ава́рыя, -і, мн. -і, -рый, ж.

Пашкоджанне, выхад са строю якога-н. механізма, машыны ў час руху, работы.

Пацярпець аварыю (таксама перан.: пра няўдачу, правал якой-н. справы).

|| прым. авары́йны, -ая, -ае.

Аварыйная служба (па ліквідацыі аварый).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)