сме́тніца, ‑ы, ж.

Разм. Скрынка для смецця; урна. Антон зацірае цыгарэту, кідае яе ў сметніцу і таксама вылятае ў калідор. Мыслівец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Вальне́нкаскрынка для сала’ (КЭС). Гл. ваненка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

breadbox

[ˈbredbɑ:ks]

n.

скры́нка для хле́ба, хле́бніца f.

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

де́нежный

1. грашо́вы;

де́нежный я́щик грашо́вая скры́нка;

2. (о человеке) грашо́вы; грашаві́ты; грашо́ўны.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

карму́шка, -і, ДМ -шцы, мн. -і, -шак, ж.

1. Карыта, скрынка і пад., у якія кладуць корм для жывёлы, птушак.

2. перан. Пра месца, дзе можна пажывіцца, набыць што-н. для сябе незаконным спосабам (разм., неадабр.).

|| прым. карму́шачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

каўчэ́г, -а, мн. -і, -аў, м.

1. У біблейскай міфалогіі: судна, у якім Ной выратаваў людзей і жывёл ад Сусветнага патопу.

2. У праваслаўнай царкве: скрынка для захоўвання некаторых асабліва каштоўных рэчаў; скарбонка.

|| прым. каўчэ́жны, -ая, -ае (да 2 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

у́рна, -ы, мн. -ы, -аў, ж.

1. Пасудзіна, звычайна ў выглядзе вазы, для пахавання, захавання ў калумбарыі праху нябожчыкаў, падвергнутых спальванню.

2. Скрынка з вузкай адтулінай для апускання выбарчых бюлетэняў.

3. Спецыяльнае ёмішча, якое ўстанаўліваецца на вуліцах для смецця, акуркаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Wrkzeugkasten

m -s, -kästen скры́нка для інструме́нтаў

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Pstfach

n -(e)s, -fächer абанеме́нтная [пашто́вая] скры́нка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Pstschließfach

n -(e)s, -er пашто́вая [абанеме́нтная] скры́нка

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)