Verbum

утрэ́скацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; зак.

Разм. Улюбіцца. — Можа яшчэ і зяцем будзеш, — паспрабавала.. [жанчына] пажартаваць, — у мяне ж вунь якія дзеўкі растуць: паглядзіш — адразу ўтрэскаешся. Скрыган.

шахтакіраўні́цтва, ‑а, н.

Кіраўнічы орган на шахце (у 1 знач.), які ведае ўсёй вытворчасцю. Мы сабраліся на трэцім паверсе шахтакіраўніцтва ў вялікай зале-параднай. Скрыган.

во́сеньскі, ‑ая, ‑ае.

Тое, што і асенні. Была густая цёмная восеньская ноч. Скрыган. Бабка Наста гаварыла доўга і многа,.. гутарка лілася безупынным зацяжным восеньскім дожджыкам. Колас.

іржэ́ўнік і ржэ́ўнік, ‑а, м.

Тое, што і (і)ржышча. У ржэўнік парванымі, патузанымі ніткамі паўпляталася павуцінне. Скрыган. Каровы спакойна наеліся каля бору на ржэўніку. Чарот.

малава́жны, ‑ая, ‑ае.

Які не мае вялікай важнасці; нязначны. Малаважная акалічнасць. □ Малая, малаважная тэма так і астанецца малаважнай, якімі б літаратурнымі аздобамі яе ні ўпрыгожвалі. Скрыган.

папрыту́львацца, ‑аецца; ‑аемся, ‑аецеся, ‑аюцца; зак.

Прытуліцца — пра ўсіх, многіх. Каму не хапала дзе сесці — папрытульваліся каля падаконнікаў, стаялі каля сцяны, узлакаціўшыся на спінкі крэслаў. Скрыган.

сазна́цца, ‑знаюся, ‑знаешся, ‑знаецца; зак.

Тое, што і прызнацца. Тады ж я сазнаўся Зарэцкаму, што з’яўляюся, як кажуць, яго паклоннікам, што вельмі люблю яго чытаць. Скрыган.

стэк, ‑а, м.

Хлыст, які выкарыстоўваецца пры верхавой яздзе. [Гжэцкі] ездзіў на падгалістай гнядой кабыліцы, замест арапніка павесіўшы на руку стэк, абвіты палоскамі чырвонай лакірованай скуры. Скрыган.

[Англ. stick.]

безнадзе́йнасць, ‑і, ж.

Уласцівасць безнадзейнага; безвыходнасць. Безнадзейнасць справы. Безнадзейнасць мары. // Адсутнасць надзеі. Былі ў іх [герояў] і спады, і пад’ёмы душы, надзеі і безнадзейнасць, каханне і роспач. Скрыган.

вечаро́вы, ‑ая, ‑ае.

Такі, які бывае вечарам; вячэрні. Вечаровы змрок. Вечаровая цішыня. □ Бывала, у летнія вечары, як толькі клаліся змрокі, сяло пачынала жыць другім, вечаровым жыццём. Скрыган.