Сёма́ка ‘бёрда, якое разлічана на сем пасмаў асновы’ (ельск., Уладз.). Да сем (гл.). Сюды ж і міждыялектныя сінонімы гэтага слова з іншымі суфіксамі: сему́ха, седьмо́ўка, се́мка, сема́ха, сема́чка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прабатра́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак.

Прабыць батраком некаторы час. Прабатрачыў сем гадоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сямізо́р’е, ‑я, н.

Сем бачных зорак у сузор’і Вялікай і Малой Мядзведзіцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сяміко́лерны, ‑ая, ‑ае.

Які мае ў сваёй афарбоўцы сем колераў. Сяміколерная вясёлка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сяміпо́лле, ‑я, н.

Сістэма севазвароту з падзелам ворнай зямлі на сем палёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

су́ткі м víerundzwanzig Stúnden, Tag únd Nacht;

сем су́так síeben Táge

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пя́тніца ж. пя́тница;

◊ сем ~ніц на ты́дні — погов. семь пя́тниц на неде́ле

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

ко́кнуць, ‑ну, ‑неш, ‑не; зак.

Разм.

1. што. Стукнуўшы, разбіць. Кокнуць талерку. Кокнуць яйцо. // без дап. Трэснуць, лопнуць. Шклянка кокнула.

2. каго. Забіць, знішчыць. — А гэта не зброя? Сем паліцаяў кокнем, вось табе сем вінтовак. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брыга́дніца, ‑ы, ж.

Разм. Жан. да брыгаднік. Сем брыгадніц выйшлі ў карагодзе. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сямімі́льны, ‑ая, ‑ае.

Даўжынёй у сем міль. Сямімільная адлегласць.

•••

Сямімільнымі крокамі гл. крок.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)