Сядмі́ца ’сямітыднёвы пост’ (Інстр. 2). Параўн. стараж.-рус. седмица ’тыдзень’. Запазычана са ст.-слав. седмица ’тыдзень’ або ўтворана непасрэдна ад ст.-слав. седмь ’сем’, параўн. у Скарыны седмицею ’сем разоў; у сем разоў’ (Сл. Скар.), што з’яўляецца калькай з грэч. έβδομάς ’сем, сямёрка; тыдзень’ (Фасмер, 3, 590); пераасэнсавана як ’вялікі пост перад Вялікаднем’. Малаверагодным падаецца непасрэднае вывядзенне з сядмы ’сёмы’ (з рус. седьмой?), гл. Сцяцко, Афікс. наз., 214.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

сямікало́сны, ‑ая, ‑ае.

Які мае сем каласоў (пра злакі). Сямікалоснае жыта.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сямісажнёвы, ‑ая, ‑ае.

Велічынёй або памерамі ў сем сажняў. Сямісажнёвая вежа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Сёма́ка ‘бёрда, якое разлічана на сем пасмаў асновы’ (ельск., Уладз.). Да сем (гл.). Сюды ж і міждыялектныя сінонімы гэтага слова з іншымі суфіксамі: сему́ха, седьмо́ўка, се́мка, сема́ха, сема́чка.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

прабатра́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; зак.

Прабыць батраком некаторы час. Прабатрачыў сем гадоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сямізо́р’е, ‑я, н.

Сем бачных зорак у сузор’і Вялікай і Малой Мядзведзіцы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сяміко́лерны, ‑ая, ‑ае.

Які мае ў сваёй афарбоўцы сем колераў. Сяміколерная вясёлка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сяміпо́лле, ‑я, н.

Сістэма севазвароту з падзелам ворнай зямлі на сем палёў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

су́ткі м. víerundzwanzig Stúnden, Tag únd Nacht;

сем су́так síeben Táge

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пя́тніца ж. пя́тница;

◊ сем ~ніц на ты́дні — погов. семь пя́тниц на неде́ле

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)