урассыпну́ю, прысл.

У розныя бакі, паасобку; не строем. Наступаць урассыпную. □ — Самалёт! Самалёт! — трывожна закрычалі дзеці на дварэ і кінуліся ўрассыпную. Шахавец. Лётчыкі ўрассыпную рушылі да аўтобуса. Алешка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

многамато́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае некалькі матораў. Многаматорны самалёт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

знішча́льнік, -а, мн. -і, -аў, м.

1. каго-што. Той, хто знішчае каго-, што-н.

З. грызуноў.

2. Баявы самалёт для знішчэння авіяцыі праціўніка.

3. Лётчык знішчальнай авіяцыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

сплани́ровать​II сов., ав. сплані́раваць;

самолёт уда́чно сплани́ровал самалёт уда́ла сплані́раваў.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

аэрапла́н, ‑а, м.

Уст. Лятальны апарат, цяжэйшы за паветра; самалёт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крэ́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; незак., што.

Нахіляць набок (судна, самалёт).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

стратапла́н, ‑а, м.

Уст. Самалёт, прызначаны для палётаў у стратасферу.

[Ад лац. stratum — слой і фр. planer — лятаць, вісець (у паветры).]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тарпедано́сец, ‑носца, м.

Баявы самалёт або карабель, які ўзброены тарпедамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

вяду́чы, -ая, -ае.

1. Які прыводзіцца ў рух рухавіком (спец.).

Вядучыя колы аўтамабіля.

2. Які ідзе наперадзе; галоўны.

В. самалёт.

3. Які з’яўляецца галоўным; кіруючы.

В. інстытут.

В. спецыяліст.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

odrzutowiec

м. ав. рэактыўны самалёт

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)