намуштрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго.

Навучыць каго‑н. муштроўкай. Намуштраваць салдат.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Unknown Soldier [ʌnˌnəʊnˈsəʊldʒə] n. the Unknown Soldier невядо́мы салда́т;

the Tomb of the Unknown Soldier магі́ла Невядо́мага салда́та

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

ГО́МЕЛЬСКАГА ПЕРАСЫ́ЛЬНАГА ПУ́НКТА ПАЎСТА́ННЕ 1916,

найбольшае на Беларусі і Зах. фронце выступленне салдат у 1-ю сусв. вайну. Адбылося каля Гомеля пад уплывам рэв. прапаганды чл. Палескага к-та РСДРП(б) і салдат-бальшавікоў. Росту незадаволенасці садзейнічалі ваен. паражэнні, разруха ў тыле, здзекі над салдатамі. Паўстанню папярэднічалі хваляванні салдат 15 крас., 20 мая, 10 ліпеня. У адказ на арышт казака М.Ф.Башкіна 4.11.1916 паўстала каля 4 тыс. салдат і матросаў. Яны абяззброілі варту, вызвалілі 800 арыштаваных і знішчылі ў канцылярыі гаўптвахты ўсе абвінаваўчыя дакументы. Выкліканыя камандаваннем каравульныя роты паўстанцы сустрэлі ружэйным агнём. Аднак зброі ў паўстаўшых было мала і іх выступленне задушылі. 8.11.1916 паўстанне аднавілася: каля 200 салдат разагналі атрад паліцэйскіх, разам з перасыльнымі яны абяззброілі варту і вызвалілі арыштаваных. Да іх далучыліся яшчэ 1000 чал. Паўстанне задушылі ўзбр. сілай. 16 найб. актыўных удзельнікаў былі асуджаны, 9 з іх — да пакарання смерцю.

Э.М.Савіцкі.

т. 5, с. 335

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

салда́цік м

1. памянш гл салдат;

2. (цацка) Spelsoldat m -en, -en, Znnsoldat m

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

пе́шкам, прысл.

Разм. Пяшком. Салдат то пешкам ішоў, то ехаў, як траплялася. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мушкаты́р ’неспакойны, адчайны чалавек’ (Федар. 4). У выніку пераносу семантыкі з ⁺мушке́тыр, якое з польск. muszkietyrсалдат, узброены мушкетам’. Да мушке́т (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Ла́йбус ’гультай, лежабок’ (Яўс.). Відавочна, звязана з лайба2. Суф. ‑ус надае адмоўную характарыстыку. Параўн. вісус, біндус, польск. garbus ’гарбун’, wiarus ’стары салдат’.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

kit [kɪt] n.

1. набо́р, кампле́кт (прыладаў для пэўнай мэты)

2. рышту́нак (для турыстаў, салдат, спартсменаў і да т. п.)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

жаўне́р, ‑а, м.

Уст. Салдат польскай арміі. Блішчыць сцюдзёна штык жаўнера, грыміць сярдзіта барабан. Машара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

легіяне́р, ‑а, м.

Воін, салдат легіёна. Каля каменнай брамы група польскіх легіянераў ставіла кулямёт. Рамановіч.

[Фр. legionnaire ад лац. legionarius.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)