Разя́віць ’раскрыць (рот)’ (ТСБМ), раззя́віць, роззя́віць, разьзя́віць ’раздуць, раскрыць (рот)’ (смарг., лях., віл., беласт., маст., шчуч., Сл. ПЗБ; Гарэц., Нас., Мал., Мядзв., Др.-Падб., Мат. Гом.), ’крычаць’, перан. ’адчыніць’ (Сл. ПЗБ), розя́віць, роззя́віць, розе́віць ’шырока адкрыць (рот)’ (ТС), разя́віцца, разя́віца ’раскрыць рот’, ’крычаць’, ’раскрычацца’ (шальч., трак., шчуч., даўг., Сл. ПЗБ), разяўля́цца ’зяваць’ (Яруш.). Ад раз- і зява́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

заткну́ть сов. заткну́ць, мног. пазатыка́ць;

◊

заткну́ть за по́яс (кого-л.) заткну́ць за по́яс (каго-небудзь);

заткну́ть рот (кому) заткну́ць рот (каму);

заткну́ть дыру́ заткну́ць дзі́рку;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

ашчэ́рыцца сов.

1. оска́литься, още́риться;

2. (улыбаясь, широко раскрыть рот) оскла́биться

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

ашчэ́рыць сов.

1. оска́лить, още́рить;

2. (улыбаясь, широко раскрыть рот) оскла́бить

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

закілза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго.

Укласці каню цуглі ў рот. Закілзаць каня.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

слімакава́ты, ‑ая, ‑ае.

Разм. Пакрыты слінай, мокры ад сліны. Слімакаватыя губы. Слімакаваты рот.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

амбушу́р, ‑а, м.

Частка духавога інструмента, якая бярэцца ў рот альбо прыціскаецца да губ.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

mouthful

[ˈmaʊӨfəl]

n., pl. -fuls

глыто́к -ка́ m.; малы́ кава́лак; по́ўны рот

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

gag

[gæg]

1.

n.

1) за́ткала n., за́тычка f. (затыка́ць рот)

2) зага́д, пастано́ва спыні́ць дыску́сію

3) прыстасава́ньне трыма́ць рот адкры́тым падча́с апэра́цыі

4) жарт -у m., штука́рства n.

2.

v.t.

1) затыка́ць рот

2) прымуша́ць маўча́ць, не дава́ць гавары́ць

3.

v.i.

душы́цца ад вані́таў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)

закрыва́цца несов.

1. в разн. знач. закрыва́ться; см. закры́цца;

2. страд. закрыва́ться; задёргиваться; заде́лываться; см. закрыва́ць;

◊ рот не ~ва́ецца — (у каго) рот не закрыва́ется (у кого)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)