Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)
та́йна1, ‑ы, ж.
1. Тое, што хаваецца, адрываецца ад іншых, што вядома не ўсім; сакрэт. Ваенная тайна. Тайна перапіскі. □ І раптам .. [Вера] поўнасцю зразумела, што Ніна не хоча раскрываць тайны, не давярае ёй, і слёзы крыўды бліснулі на вачах.Мікуліч.Усе свае дзеянні піянеры вырашылі трымаць да часу ў тайне ад дарослых.Курто.
2. Тое, што яшчэ не пазнана, неразгадана; скрытая ўнутраная сутнасць з’явы, прадмета. Тайны будовы матэрыі. Тайны палярнага ззяння. □ Перад чалавекам стаяць яшчэ мільёны неразгаданых тайн прыроды, жыцця і смерці.Лынькоў.Выгнаць тайны акіяна — Вось імкненне іх [вучоных] і план.А. Александровіч.// Тое, чым чалавек яшчэ не авалодаў. Кожную вольную хвіліну [Аляксандра Іванаўна Клімава] выкарыстоўвае для таго, каб глыбей пранікнуць у тайны драматычнага мастацтва.«Маладосць».Люба спазнала тайну граматы. Чытаць — гэта было таксама вялікай асалодай.Кудраўцаў.
та́йна2, прысл.
Скрытна ад іншых. Пакідаю я тайна пад час развітання Разам з сэрцам жывыя надзеі свае...Бачыла.Слёзы людскія, слёзы людскія!.. Тайна ліліся, адкрыта ліліся. Падалі долу гарачым дажджом.Колас.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
áufheben
*vt
1) падыма́ць
2) касава́ць, адмяня́ць
ein Gesétz ~ — адмяня́ць зако́н; ліквідава́ць (пасаду)
3) захо́ўваць, забяспе́чваць
der Júnge ist dort gut áufgehoben — хло́пчык там до́бра забяспе́чаны
4) раскрыва́ць (загавор, змову)
5) матэм. скарача́ць
éinen Bruch ~ — скарача́ць дроб
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
áufschlagen
*
1.
vt
1) падыма́ць (вочы); зака́сваць (рукавы)
2) разбіва́ць (лагер)
3) падыма́ць (цану)
4) расчыня́ць; раскрыва́ць (кнігу)
5) разбіва́ць, раско́лваць
2.
vi(s)
1) выбіва́цца ўве́рх (пра полымя)
2) вы́цяцца (пры падзенні)
3) падыма́цца, падвыша́цца (аб цане)
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
Fárbe
f -, -n
1) ко́лер
2) фа́рба
3) масць (у карт. гульні)
frísche ~n háben* — мець до́бры ко́лер тва́ру
~ bekénnen* — адказа́ць той жа ма́сцю, хадзі́ць у масць; перан.раскрыва́ць свае́ ка́рты; адкры́та заяві́ць аб сваі́х адно́сінах да чаго́-н.
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
bare1[beə]adj.
1. аго́лены; непакры́ты;
bare walls го́лыя сце́ны (без карцін);
The trees are already bare. Hа дрэвах ужо няма лістоты.
2. го́лы, непрыкры́ты;
bare facts го́лыя фа́кты;
bare excuses пусты́я адгаво́ркі;
tell the bare truth каза́ць чы́стую пра́ўду
3. мізэ́рны, мініма́льны, нязна́чны;
a bare chance мініма́льны шанс;
a bare minimum то́лькі мі́німум
♦
the bare bones
1) су́тнасць (чаго-н.)
2) го́лыя фа́кты;
fight with bare hands бі́цца го́лымі рука́мі (без зброі);
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
bare
[ber]1.
adj. barer, barest
1) го́лы; нічы́м не пакры́ты, аго́лены
2) нехава́ны, адкры́ты
the bare truth — шчы́рая пра́ўда
3) пусты́
The room was bare of furniture — Пако́й быў пусты́, бяз мэ́блі
4) про́сты, неўпрыго́жаны
5) зно́шаны, вы́церты
6) як то́лькі; якра́з
He earns a bare living — Ён зарабля́е як то́лькі пражы́ць
2.
v.t.
1) раскрыва́ць, выкрыва́ць (пра́ўду)
2) агаля́ць
•
- lay bare
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
дзялі́цца, дзялюся, дзелішся, дзеліцца; незак.
1. Распадацца на часткі, на групы; раздзяляцца. Горад дзеліцца на пяць раёнаў. □ Усе хлапчукі пароўну дзяліліся і, разышоўшыся ў розныя бакі, пачыналі збіраць на полі каменне і шпурляць .. у свайго «праціўніка».Лобан.Пры выбарах у сельсавет сяляне дзяліліся на два лагеры.Бядуля.// Рабіць падзел гаспадаркі, маёмасці з кім‑н. — Мы як дзяліліся, дык хоць каб хто слова з нас адзін на аднаго дрэннае сказаў. Мы па-брацку разышліся.Чорны.Дзяліліся сыны з бацькамі, браты з братамі; так стала больш за дзве сотні двароў.Каваль.
2.чымзкім. Аддаваць каму‑н. частку чаго‑н. свайго; узаемна аддаваць адзін другому частку чаго‑н. свайго. Многія з гэтых людзей садзіліся побач і дзяліліся з .. [Норам і маці] апошнім кавалкам хлеба.Шамякін.Я не мог не наведаць і верных сяброў, Хто дзяліўся са мной І абоймай патронаў у часе баёў, І апошняй скарынкай, а ў часе піроў Звонкай песняй сваёй.Танк.//перан. Перадаваць, паведамляць каму‑н. што‑н.; узаемна абменьвацца чым‑н. Дзяліцца вопытам. Дзяліцца ведамі. □ Аб усім мог расказаць муж, але ён, як скупы ці няўважлівы чалавек, не хацеў дзяліцца з жонкай заводскімі навінамі.Шахавец.// Давяраць, раскрываць (думкі, пачуцці). Прыяцелі шапталіся, дзяліліся нейкімі сваімі сакрэтамі.Лынькоў.
3. Мець здольнасць да дзялення на які‑н. лік без астачы. Дзесяць дзеліцца на пяць.
4.Зал.да дзяліць (у 1 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
áuflösen
1.
vt
1) развя́зваць, распуска́ць, расплята́ць (валасы)
2) раша́ць (ураўненне), выраша́ць (пытанне і г.д.)
die Klámmern ~ — раскрыва́ць ду́жкі
3) хім. раствара́ць
4) касава́ць (дагавор)
5) распуска́ць (арганізацыю і г.д.); расфармірава́ць (вайсковую часць і да т.п.)
2.
(sich)
1) раствара́цца
sich in Tränen ~ — залі́цца сляза́мі
2) вы́рашыцца
die Sáche löste sich von selbst auf — спра́ва вы́рашылася сама́ па сабе́
3) (сама)распуска́цца
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
card[kɑ:d]n.
1. ка́ртка, ка́ртачка; біле́т; пашто́ўка;
an admission card про́пуск;
a calling card візі́тная ка́ртка;
a Christmas card каля́дная віншава́льная пашто́ўка;