repair​1 [rɪˈpeə] n. рамо́нт, рамантава́нне;

minor repairs дро́бны рамо́нт;

a repair shop рамо́нтная майстэ́рня

♦

in good repair/in a good state of repair fml у до́брым ста́не;

in bad repair/in a bad state of repair fml у дрэ́нным ста́не

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

профилакти́ческий в разн. знач. прафілакты́чны;

профилакти́ческое сре́дство мед. прафілакты́чны сро́дак;

профилакти́ческий ремо́нт маши́н прафілакты́чны рамо́нт машы́н;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

naprawa

napraw|a

ж.

1. папраўка; рамонт;

w ~ie — у рамонце;

nie do ~y — рамонту не падлягае;

~a obuwia — рамонт абутку;

~a toru kolejowego — рамонт чыгуначнага пуці;

2. папраўка; выпраўленне; паляпшэнне;

~a stosunków — паляпшэнне адносін

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

cosmetic​2 [kɒzˈmetɪk] adj.

1. касметы́чны;

cosmetic cream касметы́чны крэм

2. касметы́чны, зне́шні, паве́рхневы;

a cosmetic repair касметы́чны рамо́нт

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

maintenance [ˈmeɪntənəns] n.

1. (of) утрыма́нне ў до́брым ста́не; захо́ўванне; до́гляд; рамо́нт

2. сро́дкі на пражыццё

3. BrE аліме́нты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

працаздо́льны, ‑ая, ‑ае.

Якому ўласціва працаздольнасць, надзелены працаздольнасцю (у 1 знач.). Працаздольная частка насельніцтва. / у знач. наз. працаздо́льны, ‑ага, м.; працаздо́льная, ‑ай, ж. На сходах аб’явілі аб мабілізацыі ўсіх працаздольных на «рамонт чыгункі». Шамякін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Überhólung

f -, -en

1) (бягу́чы) рамо́нт

2) тэх. апярэ́джанне, абго́н

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

падрамантава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Разм. Зрабіць невялікі рамонт; паправіць крыху. Хадзіў [Алёшка] па шкляроў, па водаправодчыкаў — трэба было падправіць адно, пад рамантаваць другое. Лынькоў. Дом за апошнія гады падрамантавалі, павесілі ацынкаваныя вадасцёкавыя трубы, новыя, бліскучыя. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

тэ́хніка, -і, ДМ -ніцы, ж.

1. Сукупнасць сродкаў працы, ведаў і дзейнасці, што служаць для стварэння матэрыяльных каштоўнасцей.

Навука і т.

2. Сукупнасць прыёмаў і навыкаў, што выкарыстоўваюцца ў якой-н. галіне дзейнасці або мастацтве.

Авалодаць тэхнікай.

Музычная т.

Т. справаводства.

3. зб. Машыны, розныя прылады той ці іншай галіны вытворчасці.

Рамонт тэхнікі.

Ваенная т.

|| прым. тэхні́чны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

капіта́льны

(лац. capitalis = галоўны)

1) асноўны, галоўны; істотны, карэнны (напр. к-ае будаўніцтва, к. рамонт);

2) грунтоўны, значны, важны (напр. к. твор).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)