дыстрыбу́цыя

(лац. distnbutio)

размеркаванне моўных адзінак, сукупнасць фанем, марфем, лексем, якія ствараюць кантэкст.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

зоагеагра́фія

(ад зоа- + геаграфія)

навука, якая вывучае размеркаванне, размяшчэнне жывёл на зямным шары.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

негаты́ў, ‑тыва, м.

Адбітак на фатаграфічнай пласцінцы (або плёнцы), на якім размеркаванне святла і ценю адваротнае сапраўднаму, а таксама фатаграфічная пласцінка (або плёнка) з такім адбіткам; проціл. пазітыў. Негатывы праяўляюцца, і карта воблачнасці адпаведная, часткі зямнога шара гатова. «Маладосць».

[Ад лац. negativum — адмоўнае.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дзяльба́, ‑ы, ж.

Падзел, размеркаванне. Дзяльба здабычы. □ Пры дзяльбе зямлі Крушынскі стараўся ўраўняць усіх. Бядуля. У аповесці апавядалася аб класавай барацьбе ў вёсцы, аб яе праявах, у прыватнасці, пры штогодняй дзяльбе сялянамі ў час сенакосу былых памешчыцкіх лугоў. Хадкевіч.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

дыспа́ша

(фр. dispache)

вылічэнне страт пры аварыі судна і размеркаванне іх паміж арганізатарамі рэйса.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

фене́тыка

(ад гр. phaino = выяўляю)

раздзел біялогіі, які вывучае з’яўленне і размеркаванне фенаў2.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

nterbringung

f -, -en

1) змяшчэ́нне, надрукава́нне

2) размяшчэ́нне, размеркава́нне

3) укла́дванне, змяшчэ́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

кампазі́цыя, -і, мн. -і, -цый, ж.

1. Будова, суадносіны і ўзаемнае размеркаванне асобных частак, элементаў.

К. рамана.

К. карціны.

К. сімфоніі.

2. Мастацкі (музычны, жывапісны, скульптурны і інш.) твор, які з’яўляецца арыгінальным спалучэннем асобных частак, элементаў.

Скульптурная к.

Сюжэтная к.

3. Тэорыя стварэння музычных твораў.

Клас кампазіцыі.

4. Твор, які складаецца з літаратурнай і музычнай частак, аб’яднаных адной тэмай, сюжэтам.

Літаратурна-музычная к.

|| прым. кампазіцы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

петрахі́мія

(ад петра- + хімія)

раздзел петралогіі, які вывучае размеркаванне хімічных элементаў у горных пародах і мінералах.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

гравіме́трыя

(ад лац. gravis = цяжкі + -метрыя)

раздзел геафізікі, які вывучае размеркаванне паскарэння сілы цяжару на зямную паверхню.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)