выпіва́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

1. што. Піць (у якой-н. колькасці).

Нашча выпівае паўшклянкі мінеральнай вады.

2. Часта ўжываць спіртное (разм.).

Муж пачаў в.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

лы́каць, -аю, -аеш, -ае; незак., што (разм.).

Піць што-н. перарывістымі глыткамі.

Кот лыкае малако.

|| аднакр. лы́кнуць, -ну, -неш, -не; -ні.

|| наз. лы́канне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

запо́й, ‑ю, м.

Перыяд бесперапыннага п’янства. Піць запоямі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нарза́н, ‑у, м.

Вуглякіслая мінеральная вада. Піць нарзан.

[Ад кабардзінскага нарт-санэ — напітак казачнага гераічнага племені нартаў.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

парыпе́ць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; зак.

Рыпець некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пахрыпе́ць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; зак.

Хрыпець некаторы час.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перала́піць, ‑плю, ‑піш, ‑піць; зак., што.

Разм. Пералатаць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

піткі́, ‑ая, ‑ое.

Разм. Які добра, прыемна піць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пі́ты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад піць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

недаспа́ць, -плю́, -пі́ш, -пі́ць; -пі́м, -піце́, -пя́ць; -пі́; зак.

Паспаць менш, чым трэба; не выспацца.

|| незак. недасыпа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

|| наз. недасыпа́нне, -я, н.

Хранічнае н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)