open-eyed

[,oʊpənˈaɪd]

adj.

1) з расплю́шчанымі вачы́ма

2) пі́льны, ува́жлівы

3) назіра́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

Zérberus

m -, -se

1) міф. Цэ́рбер

2) перан. жарт. цэ́рбер (пільны і злы вартаўнік)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

únablässig, unablä́ssig

a

1) безперапы́нны, безупы́нны

2) пі́льны (пра нагляд)

3) нясто́мны (у барацьбе)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

прарэ́злівы, ‑ая, ‑ае.

1. Які моцна, рэзка дзейнічае на органы пачуццяў. Дзесьці ў глыбіні парку зайграў джаз. Дзікія, прарэзлівыя гукі рвануліся ўвысь, закружыліся над кронамі дрэў. Шашкоў. Цішыню ночы раз-пораз разрывалі прарэзлівыя свісткі паравозаў. М. Ткачоў.

2. Пільны, пранізлівы (пра вочы, позірк). Стоячы на адным месцы, [пані] акінула Сцёпку прарэзлівым бліскучым позіркам. Баранавых.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

all there

informal

а) пі́льны, чу́йны; бы́стры (пра ро́зум)

б) пры сваі́м ро́зуме, нарма́льны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

wakeful

[ˈweɪkfəl]

adj.

1) які́ ня сьпіць

2) яко́му ня сьпі́цца, бяссо́нны

3) пі́льны, нядрэ́мны

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

pressing​2 [ˈpresɪŋ] adj.

1. тэрміно́вы, неадкла́дны; пі́льны, неабхо́дны;

pressing need пі́льная патрэ́ба

2. насто́йлівы;

since you are so pressing калі́ вы так насто́йваеце

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

scan​1 [skæn] n.

1. ува́жлівае і падрабя́знае вывучэ́нне, пі́льны разгля́д

2. comput. праго́н, по́шук, прагля́д;

after/at a single scan за адзі́н праго́н

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

stare​1 [steə] n. здзі́ўлены або́ пі́льны по́зірк;

give smb. a stare гля́нуць на каго́-н. са здзіўле́ннем; вы́лупіць во́чы на каго́-н.; вы́лупіцца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

Пі́льніца ’гарачая пара ўлетку, калі шмат работы і мітрэнгі’, ’спешка ў рабоце, пільная патрэба’ (Сл. ПЗБ; полац., Нар. лекс.; смарг., Сцяшк. Сл.; в.-дзв., ушац., беш., докш., ЛА, 2). Ад прыметніка пільны (гл. пільна) і суф. ‑іца (< прасл. *‑ica), магчыма, у выніку семантычнай кандэнсацыі словазлучэння, напрыклад, пільная пара ’жніво’ (іўеў., тамсама).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)