пяціпласто́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае пяць пластоў. Пяціпластовая фанера.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пяціскладо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае пяць складоў. Пяціскладовае слова.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

карамбалі́на

(ад фр. carambole = карамболь)

1) більярдная гульня ў пяць шароў;

2) жоўты шар у більярднай гульні.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

наме́раць сов. наме́рить;

н. пяць ме́траў матэ́рыі — наме́рить пять ме́тров мате́рии

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

пяціто́нны, ‑ая, ‑ае.

Які змяшчае пяць тон; грузападымальнасцю ў пяць тон. Пяцітонны груз. □ Там на ГАЗ, на пяцітонны, На калгасную машыну З новым жытам і пшаніцай Ускладаюцца мяхі. Броўка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

заспа́ць, -плю́, -пі́ш, -пі́ць; -пі́м, -піце́, -пя́ць; -пі́; -па́ны; зак.

1. Прачнуцца пазней, чым трэба, праспаць.

Сёння трохі заспаў.

2. што. Доўга сплючы, пазбавіць свежасці (разм.).

З. твар.

|| незак. засыпа́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

адкіпе́ць, -плю́, -пі́ш, -пі́ць; -пім, -піце́, -пя́ць; -пі́; зак.

1. (1 і 2 ас. не ўжыв.). Згуснуць, ссесціся ад кіпення.

Малако адкіпела.

2. перан. Супакоіцца, уціхнуць.

Адкіпела (безас.) на сэрцы.

|| незак. адкіпа́ць, -а́е.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

дваццаціпяцігадо́вы, ‑ая, ‑ае.

1. Які працягваецца дваццаць пяць гадоў. Дваццаціпяцігадовая служба.

2. Узростам у дваццаць пяць гадоў. Дваццаціпяцігадовы сын.

3. Які мае адносіны да дваццаціпяцігоддзя (у 2 знач.). Дваццаціпяцігадовы юбілей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

quinquennial​1 [kwɪŋˈkweniəl] n.

1. fml пяціго́ддзе

2. магістра́т з паўнамо́цтвамі на пяць гадо́ў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пяціканцо́вы, ‑ая, ‑ае.

Які мае пяць канцоў, вуглоў. Пяціканцовая зорка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)