defasonować

незак. псаваць фасон;

гл. zdefasonować

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

uprzykrzać

незак.

1. псаваць;

2. атручваць; рабіць непрыемным;

uprzykrzać komu życie — псаваць (атручваць) каму жыццё

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

foul​3 [faʊl] v.

1. забру́джваць, псава́ць

2. sport гуля́ць несумле́нна, паруша́ць пра́вілы

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

псуць, псую, псуеш, псуе; псуём, псуяце; незак., каго-што.

Псаваць. Кажуць людзі, што пакляўся ён [Люцыян Таполя] Двум не дараваць грахоў прад смерцю: Біскупу Сямашку і яшчэ яловаму суку, Што век шкодзіў, Псуў яго майстэрства. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Крэ́мсаць ’псаваць, неахайна рэзаць’ (Жыв. сл.). Да крамсаць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

prejudice​2 [ˈpredʒudɪs] v.

1. (against) настро́йваць прадузя́та

2. fml шко́дзіць, прычыня́ць стра́ту; псава́ць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

wreck​2 [rek] v.

1. выкліка́ць ава́рыю, катастро́фу, гі́бель (самалёта, карабля і да т.п.)

2. псава́ць, разбура́ць;

wreck smb.’s nerves псава́ць чые́-н. не́рвы;

wreck smb.’s plans зрыва́ць чые́-н. пла́ны

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

кале́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны; незак., каго-што.

1. Рабіць калекам (калекай).

Вайна калечыць людзей.

2. перан. Псаваць, знявечваць маральна, рабіць непаўнацэнным.

К. душу.

Нельга к. характар дзяцей.

|| зак. скале́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны і пакале́чыць, -чу, -чыш, -чыць; -чаны.

|| звар. кале́чыцца, -чуся, -чышся, -чыцца (да 1 знач.); зак. скале́чыцца, -чуся, -чышся, -чыцца і пакале́чыцца, -чуся, -чышся, -чыцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

кале́чыць, ‑чу, ‑чыш, ‑чыць; незак., каго-што.

1. Рабіць калекам (калекай). Нас, малых, калечылі і фізічна і маральна. Бядуля. — Як жа гэта вы дапушчаеце, каб людзі на вашых вачах калечылі адзін другога? Колас. // Пашкоджваць, раніць (цела, рукі, ногі і інш.). Калечыць ногі.

2. перан. Псаваць, нявечыць маральна, рабіць непаўнацэнным. Калечыць жыццё. Калечыць душу. // Псаваць, скажаць, надаваць чаму‑н. іншую форму, сэнс. Зрэбная кашуля скрозь вылатаная, але яна не можа ўжо калечыць абрысы.. [Любінага] цела. Чорны. Асабліва псуюць і калечаць мову бяздумным калькавыя пераклады і так званыя канцылярызмы. Скрыган.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Зано́даць ’змучыць’ (Сл. паўн.-зах.). Ад нодаць ’псаваць’ (Касп.). Параўн. знодаць.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)