разгле́дзецца сов.

1. (сориентироваться) осмотре́ться;

я тут яшчэ́ не ~дзеўся — я здесь ещё не осмотре́лся;

2. (понять свой промах) оду́маться;

по́зна я ~дзеўся — по́здно я оду́мался

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Verstóß

m -es, -stöße парушэ́нне (gegen A – чаго-н.); про́мах, дрэ́нны ўчы́нак

in ~ geráten* — згубі́цца, прапа́сці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дарава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е; -ру́й; -рава́ны; зак. і незак.

1. што і за што. Зняць (знімаць) віну за што-н.

Усё можна д., толькі не хлусню.

Гэты промах мы можам яму д.

Вы мне даруйце за маю нетактоўнасць.

2. зак. Падарыць, узнагародзіць.

Д. зняволенаму волю.

Д. грамату.

3. зак., што, каму. Вызваліць ад якога-н. абавязацельства.

Д. доўг.

4. у знач. пабочн. сл. дару́й(це). Ужыв. пры звароце да каго-н. з просьбай прабачыць за што-н.

Даруйце, я затрымаўся.

◊

Дараваць жыццё — памілаваць асуджанага да пакарання смерцю.

|| зак. падарава́ць, -ру́ю, -ру́еш, -ру́е, -ру́й; -рава́ны (да 1 і 2 знач.).

|| наз. дарава́нне, -я, н. (да 1—3 знач.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

плоша́ть несов.

1. (делать оплошность) разг. рабі́ць про́мах; памыля́цца; (уступать в чём-л.) паддава́цца;

не плоша́й! не рабі́ про́маху!, не памыля́йся!, не паддава́йся!;

2. (становиться хуже) прост. станаві́цца го́ршым, слабе́ць.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

прамахну́цца, ‑нуся, ‑нешся, ‑нецца; ‑нёмся, ‑няцеся; зак.

1. Не трапіць у цэль (страляючы, кідаючы і пад.). Баярскі стрэліў у машыніста, але прамахнуўся. Гурскі. [Іна] кінула.. [Асташонку] скамечаную кашулю, але прамахнулася, і адзежына ўпала ў ваду. Ваданосаў. [Алесь], мусіць, хацеў ударыць па галаве, але з гарачкі прамахнуўся і моцна выцяў трактарыста па плячы. Адамчык.

2. перан. Зрабіць промах, памыліцца. Шугай узяў Язэпа пад руку, адвёў убок. У яго позірку Язэп убачыў нейкую трывогу. — Прамахнуліся мы, таварыш Каліна, — сказаў ён, — але цяпер адступаць няма куды. Асіпенка. Мужчына, убачыўшы, што не прамахнуўся, павёўшы з .. [Алаізай] гутарку ў такім тоне, таксама засмяяўся. Арабей.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

прору́ха ж., разг. (ошибка) памы́лка, -кі ж.; про́мах, -ху м.;

◊

и на стару́ху быва́ет прору́ха посл. ≅ конь на чатыро́х нага́х, і то спатыка́ецца; і хі́тры ліс у па́стку трапля́е; і на дзе́ўку грэх быва́е.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

схі́біць, ‑блю, ‑біш, ‑біць; зак.

Разм.

1. Не трапіць у цэль, прамахнуцца. Першы стрэл жандара немінуча зваліў бы каня, і першы стрэл мог быць смяротны для яго, Мусатава, калі ў адказ грымнуць пісталеты ворага. Гэты не схібіць. Караткевіч. А я ўсё-такі не ведаў, ці насмерць забіў таго гада. А мо толькі параніў? Вельмі ж хваляваўся, рука магла схібіць. Сабаленка. [Лапецька:] — Паляванне — спорт для маладых і дужых. Дык не,.. [дзядзька Ціхон] яшчэ поўзае, пнецца давесці, што яго вока не схібіць. Паслядовіч.

2. перан. Зрабіць промах; памыліцца. [Зайчык] насцярожыўся, падрыхтаваўся, каб не схібіць, не пралічыцца. Мележ. У свядомасці цюкнула думка, што схібіць цяпер нельга інакш яны абодва загінуць. Быкаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

stumble

[ˈstʌmbəl]

1.

v.i.

1) спатыка́цца

2) ісьці́ хі́сткай, няпэ́ўнай хадо́ю

The tired old man stumbled along — Змо́раны стары́ ішо́ў спатыка́ючыся

3) гавары́ць запіна́ючыся

4) чу́цца зьнява́жаным; вага́цца, хіста́цца

2.

n.

1) про́мах -у m., про́хібка f.; няпра́вільны крок або́ рух

2) запі́нка, затры́мка f.

•

- stumble upon

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

няўда́ча ж Mísserfolg m -(e)s, -e; Féhlschlag m -(e)s, -schlä ge (промах); Rückschlag m (тс вайск); Pech n -(e)s, Schláppe f -, -n (разм);

пацярпе́ць няўда́чу éinen Mísserfolg erléiden*;

прыве́сці да няўда́чы schéitern lássen*; zu Fall [zum Schéitern] brín gen*;

ско́нчыцца няўда́чай in die Brüche géhen*, misslíngen* vi;

вось няўда́ч! das nennt man Pech!

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

рассчи́тываться

1. в разн. знач. разлі́чвацца; (сводить счёты — ещё) раскві́твацца;

рассчи́тываться с рабо́чими разлі́чвацца з рабо́чымі;

рассчи́тываться за опло́шность разлі́чвацца за про́мах (памы́лку);

2. (расплачиваться за кого-, что-л.) распла́чвацца;

рассчи́тываться за свой посту́пок распла́чвацца за свой учы́нак;

3. страд. разлі́чвацца; см. рассчи́тывать​ 1.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)