міжра́ддзе, ‑я, н.

Прастора паміж радамі пасаджаных або пасеяных раслін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

уну́транасць, ‑і, ж.

Прастора ў сярэдзіне чаго‑н. Унутранасць вагона.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абся́г, -у, м.

1. Прастора, абшар, далягляд.

Любавацца абсягам палёў.

2. перан. Сфера, галіна дзейнасці каго-, чаго-н.

А. інтарэсаў.

|| прым. абся́жны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

пралі́ў, -ліва, мн. -лівы, -ліваў, м.

Вузкая водная прастора паміж двума морамі, паміж востравам і мацерыком і пад.

Керчанскі п.

|| прым. пралі́ўны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

разло́г, -у, мн. -і, -аў, м. і разло́га, -і, ДМ -ло́зе, мн. -і, -ло́г, ж.

Абшар, адкрытая прастора.

Паўз Прыпяць цягнуліся пясчаныя разлогі.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

rozległość

ж. прастора, працягласць

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

przestwór, ~oru

przestw|ór

м. прастора; абсяг;

~ór świata — прастора свету

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

the wide

вялі́кі абша́р, неабся́жная прасто́ра

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пячо́ра, -ы, мн. -ы, -чо́р, ж.

Пустая прастора пад зямлёй або ў горным масіве, якая мае выхад на паверхню.

Сталактытавыя пячоры.

|| прым. пячо́рны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

да́леч, -ы, мн. да́лечы, -аў, ж. (разм.).

1. Далёкае месца, аддаленая мясцовасць.

Не паеду ў такую д.

2. Вялікая прастора, прасцяг.

Блакітная д. над галавой.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)