gamma :

promienie gamma фіз. гама-прамяні

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

ультрафіяле́тавы

(ад ультра- + фіялетавы)

у-ыя прамяні — нябачныя вокам чалавека электрамагнітныя прамяні, што размяшчаюцца ў спектры паміж фіялетавымі і рэнтгенаўскімі прамянямі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кварц, -у, м.

1. Мінерал, адна з крышталічных разнавіднасцей крэменязёму.

2. Апраменьванне кварцавай лямпай з лячэбнымі мэтамі (разм.).

Прызначаць хвораму к.

|| прым. ква́рцавы, -ая, -ае.

○

Кварцавая лямпа — электрычная лямпа ў выглядзе невялікага балона з кварцавага шкла, якая дае ўльтрафіялетавыя прамяні.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

ábirren

vi (s) збіва́цца (з дарогі)

2) фіз. рассе́йвацца (пра прамяні)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

бе́та-лучи́ мн., физ. бэ́та-прамяні́, -нёў, собир. бэ́та-праме́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

іаніза́тар

(ад іанізаваць)

1) тое, што выклікае іанізацыю (рэнтгенаўскія прамяні, гама-прамяні і інш.);

2) прыбор для іанізацыі (напр. паветра ў памяшканні).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

іаніза́тар, ‑а, м.

1. З’ява, якая выклікае іанізацыю. Іанізатары атмасферы. Рэнтгенаўскія прамяні з’яўляюцца іанізатарамі.

2. Апарат для атрымання дадатна або адмоўна зараджаных паветраных іонаў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

храматы́зм, ‑у, м.

1. У фізіцы — уласцівасць белага праменя раскладацца на прамяні рознага колеру.

2. У музыцы — узыходны і сыходны меладычны рух па паўтонах.

[Ад грэч. chrómatismós.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ко́смас, -у, м.

1. Сусвет (Сонечная сістэма, зоркі, галактыкі і пад.).

2. Прастора, якая распасціраецца за межамі зямной атмасферы на вышыні, большай за 100 км.

Палёт у к.

Асваенне космасу.

|| прым. касмі́чны, -ая, -ае.

К. карабель.

К. палёт.

Касмічныя прамяні.

К. век.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

жыві́ць, жыўлю́, жы́віш, жы́віць; незак., каго-што.

1. Ажыўляць, бадзёрыць.

Цёплыя сонечныя прамяні жывілі зямлю.

Крынічная вада жывіць свежасцю.

2. Забяспечваць чым-н. неабходным для нармальнага існавання.

Вітаміны жывяць арганізм.

3. перан. Падтрымліваць што-н.; быць апорай для чаго-н.

Добрыя весткі жывяць надзею.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)