іанізатар, ‑а,
1. З’ява, якая выклікае іанізацыю.
2. Апарат для атрымання дадатна або адмоўна зараджаных паветраных іонаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
іанізатар, ‑а,
1. З’ява, якая выклікае іанізацыю.
2. Апарат для атрымання дадатна або адмоўна зараджаных паветраных іонаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)