risk​2 [rɪsk] v.

1. рызыкава́ць;

When people start smoking, they are risking their health. Калі людзі пачынаюць курыць, яны рызыкуюць сваім здароўем.

2. адва́жвацца, асме́львацца;

I can’t risk a failure. Я не магу пайсці на яўны правал.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

fiasko

fiask|o

н. фіяска; няўдача; правал;

zakończyć się ~iem — закончыцца поўным правалам (фіяска);

zrobić ~o — пацярпець фіяска (няўдачу)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

Schéitern

n -s

1) крушэ́нне (судна)

2) права́л, крах, крушэ́нне; паражэ́нне

zum ~ bríngen* — прыве́сці да зры́ву, сарва́ць, расстро́іць (планы і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

conspicuous [kənˈspɪkjuəs] adj. прыкме́тны, кі́дкі, які́ кідаецца ў во́чы;

a conspicuous failure я́ўны права́л, я́ўная няўда́ча;

a conspicu ous success ве́льмі вялі́кі по́спех;

make oneself conspicuous звярта́ць на сябе́ ўва́гу

♦

be conspicuous by one’s absence вызнача́цца сваёй адсу́тнасцю

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

правалі́ць ​1, ‑валю, ‑валіш, ‑валіць; зак., каго-што.

1. Праламаць, абрушыць. Праваліць падлогу.

2. перан. Зрабіць правал (у 4 знач.). Рэкша пачынаў быў ужо баяцца, што праваліць справу, не справіцца з заданнем. Няхай. Шамоту пачалі крытыкаваць усё часцей і часцей, а на наступных выбарах яго правалілі. Дуброўскі. // Раскрыць, даць магчымасць выявіць (падпольную арганізацыю). Напароліся .. [падпольшчыкі] на правакатара, ледзь не праваліў усіх. Машара. // Атрымаць нездавальняючую ацэнку на экзамене. [Валя:] — Смех смехам, а вось я алгебру заўтра магу праваліць. Васілевіч.

правалі́ць ​2, ‑валю, ‑валіш, ‑валіць; зак.

Разм. Прайсці, перамясціцца масай, у вялікай колькасці.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

załom, ~u

м.

1. расколіна; правал;

~у skał — расколіны ў скалах;

2. звіліна; завіліна; выгін; паварот;

załom rzeki — паварот ракі

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

plajta

plajt|a

ж.

1. банкруцтва з намерам;

2. перан. банкруцтва, правал, няўдача;

zrobić ~ę — а) збанкрутаваць;

панесці няўдачу; праваліцца

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

flunk

[flʌŋk]

1.

v.t., informal

1) правалі́ць, ня здаць экза́мэн

2) правалі́ць, паста́віць незадавальня́ючую адзна́ку

2.

v.i.

1) правалі́цца на экза́мэне, ня здаць экза́мэн

2) зда́цца, адступі́ць; адмо́віцца

3.

n.

права́л -у m., няўда́ча f.

•

- flunk out

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

gap [gæp] n. (in/between)

1. шчы́ліна; праме́жак, прага́л; прабе́л; недахо́п;

a gap in one’s knowledge прабе́л у ве́дах;

a gap in one’s memory права́л па́мяці

2. разыхо́джанне (у поглядах, стасунках);

the generation gap прабле́ма бацько́ў і дзяце́й

♦

bridge the gap запо́ўніць прага́л

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

красамо́ўны, ‑ая, ‑ае.

1. Які ўмее добра, прыгожа гаварыць; надзелены красамоўствам. — Так казаў Антон Корж, чалавек мудры і красамоўны. Багдановіч. — Сяргей Пятровіч, я чалавек не красамоўны і тостаў гаварыць не люблю. Шамякін. // Выказаны выразна, умела; поўны красамоўства. Красамоўны даклад. □ Кастусь з вялікай увагай слухаў прамову дырэктара, але красамоўныя і гучныя словы ўляталі ў адно вуха і выляталі ў другое. С. Александровіч.

2. перан. Які выразна перадае, паказвае што‑н. Красамоўны позірк. □ Коля, ідучы следам за Гусевым, даў Даніку красамоўны знак рукамі ўніз — правал. Шамякін.

3. перан. Пераканаўчы, наглядны, несумненны. Красамоўныя лічбы і факты аб вайне і міры прыцягвалі да сябе прахожых. Маўр.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)