advertise
1) рэклямава́ць
2) паведамля́ць, інфармава́ць, падава́ць да ве́дама
3) абвяшча́ць, дава́ць абве́стку
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
advertise
1) рэклямава́ць
2) паведамля́ць, інфармава́ць, падава́ць да ве́дама
3) абвяшча́ць, дава́ць абве́стку
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ВАСЮЧЭ́НКА Пётр Васілевіч
(
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
эстэ́тыка, ‑і,
1. Філасофскае вучэнне аб мастацтве як асобым відзе грамадскай ідэалогіі, прысвечанае даследаванню ідэйнай сутнасці і форм прыгожага ў мастацкай творчасці, у прыродзе і ў жыцці.
2. Прыгажосць, мастацкасць чаго‑н.
[Ад грэч. aisthētikós — які адчувае, успрымае; пачуццёвы.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
АКСЁНАЎ Васіль Паўлавіч
(
рускі пісьменнік. Сын А.С.Гінзбург. Скончыў Ленінградскі
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ГЕРА́СІМАЎ Віталь Анатолевіч
(
Літ.:
Русские ботаники: Биографо-библиогр. словарь. Т. 2. М., 1947.
Л.Ф.Салавей.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ВО́ЛЬФРАМ ФОН Э́ШЭНБАХ
(Wolfram von Eschenbach; каля 1170,
нямецкі
Тв.:
Літ.:
Пуришев Б.И. Вольфрам фон Эшенбах // История немецкой литературы. М., 1962. Т. 1.
Г.В.Сініла.
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
АЙВЗ,
Айвс (Ives) Чарлз Эдвард (20.10.1874,
Тв.:
Кантата «Нябесная краіна» (1889);
5 сімфоній (1898—1915), сюіты, уверцюра, праграмныя п’есы для
камерна-
п’есы для аргана і
хары, песні.
Літ.:
Ивашкин А. Чарльз Айвз и музыка XX
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
ГУ́РСКАЯ Алена Сяргееўна
(
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
hunt
1) палява́ць (на зьвяро́ў); ганя́цца за кім
2)
а) аб’яжджа́ць (лес) у по́шуках зьверыны́
б) перашука́ць усю́ды, ператрэ́сьці (ха́ту) шука́ючы чаго́
3) перасьле́даваць
2.1) займа́цца палява́ньнем
2) дакла́дна перашука́ць
1) палява́ньне
2) удзе́льнікі палява́ньня
3)
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
Скра́га (skraha) ‘скнара, скупы багацей’ (
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)