Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
абелі́ск, ‑а, м.
Помнік у гонар якой‑н. падзеі або на ўшанаванне чыёй‑н. памяці ў выглядзе высокага, звычайна кантовага, слупа, звужанага уверсе. Справы мужных славіць родны Мінск, Вольны, шумны, светлы і зялёны, І на Круглай плошчы абеліск У вякі ўздымае іх імёны.Калачынскі.
[Грэч. obeliskos.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)
каплі́чка, ‑і, ДМ ‑чцы; Рмн. ‑чак; ж.
Памянш.-ласк.да капліца; невялікая капліца. На адным канцы сяла старэнькая абымшэлая каплічка.Мурашка.Каля вёскі Лясная, што на Магілёўшчыне, даўно стаіць невялікая каплічка — помнік у гонар бітвы паміж войскамі Пятра І і шведскім корпусам генерала Левенгаўпта.«Полымя».
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Мемарыя́л ’гандлёвая кніга для запісаў’, ’скульптурнае збудаванне — помнік на месцы якой-небудзь падзеі’, ’спартыўнае спаборніцтва ў гонар падзеі, асобы’ (ТСБМ). З рус.мемориал ’тс’ (Крукоўскі, Уплыў, 82), якое праз новав.-ням.Memorial ці франц.mémoriał (Фасмер, 2, 597) або праз італ. (Ин. сл., 1988) з лац.memoriālis ’памятны’ < memōria ’памяць’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
царко́ўны kírchlich; Kírchen-;
царко́ўны ста́раста Kírchenvorsteher m -s, -, Kírchenälteste (sub) m -n, -n;