stier

a нерухо́мы, засты́лы, здранцве́лы (погляд і г.д.)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

opiniować

незак. выказваць сваю думку (погляд)

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

нежывы́, -а́я, -о́е.

1. Пазбаўлены адзнак жыцця, мёртвы.

2. Які не адносіцца да жывёльнага ці расліннага свету; неарганічны.

Нежывая прырода.

3. перан. Вялы, пазбаўлены жыццёвых сіл, энергіі.

Н. погляд.

4. перан. Цьмяны, бледны (пра святло, колер і пад.).

Нежывое святло.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

парадо́кс, -у, мн. -ы, -аў, м. (кніжн.).

1. Думка, меркаванне, якое разыходзіцца з агульнапрынятымі поглядамі і на першы погляд нібы супярэчыць разумнаму сэнсу.

Гаварыць парадоксамі.

2. З’ява, якая здаецца неверагоднай і нечаканай.

|| прым. парадакса́льны, -ая, -ае (да 1 знач.).

П. вывад.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

цьмя́ны, -ая, -ае.

1. Ледзь прыкметны, ледзь бачны; няяркі (пра святло, агонь і пад.).

2. Цёмны, пацямнелы.

Цьмянае неба.

3. перан. Без бляску, невыразны (пра вочы, погляд).

4. перан. Без яснага, выразнага сэнсу; незразумелы.

Цьмяная фармулёўка.

|| наз. цьмя́насць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

Вы́гляд ’від, знешнасць’ (Байк. і Некр.); ’погляд’ (Нас.); ’знешнасць’ (Касп., Гарэц.). Утворана ад выгляда́ць ’вызіраць; мець выгляд’ (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

напаўзабы́ты, ‑ая, ‑ае.

Амаль забыты. [Лакота] пераводзіць погляд на паляну і спрабуе ўявіць на ёй далёкі, напаўзабыты вобраз. Зарэцкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

fallacy [ˈfæləsi] n.

1. памылко́вая ду́мка, памылко́вы по́гляд

2. fml няпра́вільны аргуме́нт; беспадста́ўны до́каз

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прані́злівы dúrchdringend, bóhrend, stéchend (пра погляд); géllend, schrill (пра голас); óhrenbetäubend (пра гук)

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

псіхамані́з

(ад псіха- + манізм)

ідэалістычны погляд, які лічыць рэчаіснасць толькі адбіткам нашай свядомасці.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)