undertow

[ˈʌndərtoʊ]

n.

1) мо́цная падво́дная плынь

2) адлі́ў хва́лі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

панславі́зм, ‑у, м.

Рэакцыйная палітычная плынь, якая імкнулася да аб’яднання ўсіх славянскіх народаў пад уладай рускага цара.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

бабуві́зм, ‑у, м.

Рэвалюцыйная плынь утапічна-камуністычнага кірунку, заснаваная Гракхам Бабёфам у канцы 18 ст. ў Францыі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

flux [flʌks] n.

1. няспы́нны рух; змяне́нне;

The world is in a flux. Свет пастаянна змяняецца.

2. пато́к, плынь

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

махі́зм, ‑у, м.

Рэакцыйная суб’ектыўна-ідэалістычная плынь у філасофіі і метадалогіі навукі канца 19 — пачатку 20 ст.; эмпірыякрытыцызм.

[Ад імя заснавальніка гэтай плыні Эрнста Маха.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

метады́зм, ‑у, м.

Рэлігійная англа-амерыканская сектанцкая плынь, якая аддзялілася ў першай чвэрці 18 ст. ад англіканскай царквы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папі́зм, ‑у, м.

1. Рэакцыйная плынь, якая прапагандуе ўстанаўленне палітычнай улады рымскага папы.

2. Тое, што і каталіцызм.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

канстытуцыяналі́зм, ‑у, м.

Буржуазная плынь у палітыцы і навуцы дзяржаўнага права, якое прызнае найлепшай сістэмай кіравання канстытуцыйную манархію.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

рэфармі́зм, ‑у, м.

Варожая марксізму плынь у рабочым руху, якая падмяняе класавую рэвалюцыйную барацьбу супраць капіталізму дробнымі рэформамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Sog

m -s, -e ця́га; плынь, цячэ́нне (паветра, вады)

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)