Гяу́р ’назва іншавераў у мусульман’. Рус. гяу́р ’тс’. Запазычанне непасрэдна з рус. мовы. У рус. мове з тур. giaur, перс. gäbr, а гэта з араб. kāfir ’няверны’. Гл. Локач, 50; Фасмер, 1, 480.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Бадзе́йка ’маленькая ражка’ (Касп.). Рус. бадья́, укр. баддя́, бадя́. Запазычанне з цюрк. моў (параўн. каз.-тат. badia, badiä, тур. badya ’вялікая пасудзіна для вады; карыта’ < перс. bādye). Бернекер, 37; Локач, 14; Фасмер, 1, 104.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

кіёск

(фр. kiosque, ад перс. kuszk = павільён)

невялікі лёгкі будынак для дробнага гандлю (напр. газетны к.).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

кішмі́ш

(цюрк. kišmiš, ад перс. kišmiš)

сорт вінаграду без костачак, а таксама разынкі з гэтага вінаграду.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

маскатэ́ль

(іт. moskatello, ад перс. mušk = мускус)

фарбы, клей і іншыя хімічныя рэчывы як прадмет гандлю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

падзіша́х

(тур. pādišāh, ад перс. pādšah)

тытул манарха ў некаторых усходніх краінах, напр. у Асманскай імперыі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

плоў

(перс. polou)

нацыянальная страва ў народаў Сярэд. Азіі, прыгатаваная з рысу і бараніны з прыправамі.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

ДЖЭМА́ЛЬ-АД-ДЗІН АЛЬ-АФГАНІ́ Мухамед Сеід

(1838, с. Асадабад, каля Кабула — 9.3.1897),

мусульманскі рэліг. і паліт. дзеяч, філосаф, пісьменнік, публіцыст. Заснавальнік панісламізму. Заклікаў да мадэрнізацыі ісламу з мэтай паліт. адраджэння халіфата пад эгідай Асманскай імперыі і вызвалення з-пад еўрап. паліт. і культ. ўплыву. У 1883—86 жыў у Зах. Еўропе. Выдаваў у Парыжы газ. «Надзейная апора». Аўтар твораў на перс. мове «Абвяржэнне матэрыялізму».

т. 6, с. 97

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

багара́

(ад перс. bechar = вясна)

непаліўныя землі ў зонах арашальнага земляробства, а таксама пасевы на такіх землях.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

дута́р

(перс. dotar)

шчыпковы музычны інструмент з дзвюма струнамі на доўгім грыфе, пашыраны ў таджыкаў, туркменаў, узбекаў.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)