По́люх ’ручка касы’ (ДАБМ). Узыходзіць да паток, якое з палюк (гл.). Параўн. рус. пачец ’ручка касы; ручка вясла; драўляны брусок; калок’. Да палёг! (гл.)

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

flux [flʌks] n.

1. няспы́нны рух; змяне́нне;

The world is in a flux. Свет пастаянна змяняецца.

2. пато́к, плынь

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

бруя́, ‑і, ж.

Вузкі бруісты паток вады; цурок. Неўгамонныя тры крыніцы б’юць, З першай — саснякі баравыя п’юць, А ў другой, крутой, веснавой бруі, Галасы свае мыюць салаўі. Танк.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Паласка́ць ’прамываць, абмываць; развяваць што-н., хлопаць чым-н. (пераважна пра вецер)’. Агульнаслав.: рус. полоска́ть, укр. полоска́ти, ст.-рус. полоскати, ц.-слав. пласкати ’тс’, польск. płoskuny ’нянасце’, чэш. pláskati ’хлопаць, матляць, махаць’, славац. pľas(k)nuť ’хлопнуць’, славен. plȃskati ’хлопаць, біць, шумець, крычаць’. Прасл. polskati. Этымалогію гл. палакаць. Паралелі з балт. моў: лат. palce ’месца для купання; дажджавы паток’, pal̃ts ’дажджавы паток’ (магчыма, з *palcs) (Мейе–Эндзелін, 3, 57, 63).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

дракані́ды

(да гр. drakon = змей + eidos = выгляд)

паток метэорных часцінак, радыянт якіх знаходзіцца ў сузор’і Дракона.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

ула́н, ‑а, м.

У арміі царскай Расіі і некаторых замежных арміях — салдат або афіцэр лёгкай кавалерыі. Паток войск плыве і плыве па галоўнай вуліцы.. Пяхотныя часці, сапёрныя, артылерысты, уланы... Пестрак.

[Польск. ułan з тур.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

outflow

[ˈaʊtfloʊ]

n.

выцяка́ньне n., выто́к -у m.

outflow of words — пато́к сло́ваў

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

nawałnica

ж.

1. навальніца; бура; шторм;

2. перан. паток; лавіна

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

gush1 [gʌʃ] n. (of) струме́нь, пато́к (таксама перан.);

a gush of emotion пары́ў эмо́цый;

a gush of anger вы́бух гне́ву

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вадаспа́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Паток вады, што спадае са стромага ўступа ў рэчышчы ракі. Яны спусціліся да вадаспада, дзе вада кіпела, нібы ў катле, з шумам плёскалася і разбівалася каскадамі пырскаў... Каваль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)