|| незак.запраша́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е (да 1 і 2 знач.), запра́шваць, -аю, -аеш, -ае (да 3 знач.) ізапро́шваць, -аю, -аеш, -ае (да 3 знач.).
|| наз.запрашэ́нне, -я, н. (да 1 і 2 знач.).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)
zagaić
зак. пачаць, адкрыць (сход; з’езд і да т.п.); сказаць уступнае слова;
zagaić posiedzenie — адкрыць пасяджэнне
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
Плен1 ’нязжаты касмыль жыта, пакінуты ў полі для прыманю зайцоў’ (Сцяшк. Сл.). Да польск.plenić ’размнажацца, прыносіць плён’ ст.-польск.pleni ’плодны, ураджайны’, з якіх — плен, відаць, пры ад’ідэацыі плен ’палон, здабыча’. Магчыма, звязанае з прасл.*plęgti, параўн. чэш.pléhnuť sa ’пладзіцца’ (Махэк₃, 457; Варбат, Этимология–1978, 23), суадноснае з папярэднім словам.
Плен2 ’пасяджэнне’ (Юрч. СНЛ) — скарочаная (без ‑ум) форма лексемы пленум. Параўн. таксама рус.маск.пле́нный ’пленарны’, што ўзыходзяць да лац.plēnus ’поўны’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
skip2[skɪp]v.
1.BrE скака́ць (звычайна са скакалкай);
skip from one subject to another пераско́кваць з адно́й тэ́мы на і́ншую
2. прапуска́ць (заняткі, пасяджэнне);
He skips as he reads. Ён чытае не ўсё запар.
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
прамо́ўца, ‑ы, м.
Той, хто гаворыць прамову, выступае з прамовай. Хтосьці падняўся ў пярэдніх радах і, махаючы пальчаткай, крычаў, патрабуючы спыніць прамоўцу.Галавач.Калі пасяджэнне аднавілася, услед за двума прамоўцамі старшыня прадаставіў слова Паходню.Хадкевіч.// Той, хто валодае талентам гаварыць прамовы. Таленавіты прамоўца. □ І пайшоў і пайшоў наш прамоўца, знайшоўшы выпадак выказаць да канца ўсе свае думкі, расказаць аб сваіх пачуццях.Лынькоў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
kontynuować
незак. працягваць;
kontynuować swoją pracę — працягваць сваю працу;
kontynuować obrady — працягваць пасяджэнне;
kontynuować kurację — працягваць лячэнне
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
vertráulich
1.
a даве́рлівы
2) канфідэнцы́йны
éine ~e Sítzung — закры́тае пасяджэ́нне
2.
adv сакрэ́тна, па сакрэ́ту, канфідэнцы́йна
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
асі́зы
(ад п.-лац. assisae = пасяджэнні)
1) пасяджэнне каралеўскай рады, а таксама пастановы і распараджэнні караля ў сярэдневяковай Англіі;
2) распараджэнні ўладарных сеньёраў у сярэдневяковай Францыі;
3) выязныя судовыя сесіі ў сучасных Англіі і Францыі.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
бюро́, нескл., н.
1. Назва кіруючай часткі некаторых органаў, устаноў, арганізацыі, а таксама пасяджэнне яе складу. Бюро райкома партыі. Бюро ЦК КПБ.
2. Назва некаторых устаноў, кантор і пад. Даведачнае бюро. Бюро надвор’я. Канструктарскае бюро.
3. Пісьмовы стол з шуфлядамі для захоўвання папер. Нічыпар запаліў лямпу, не спяшаючыся падышоў да арэхавага бюро з патаемнымі скрынямі.Асіпенка.
•••
Бюро добрых паслуг — установа для задавальнення шырокіх патрэб насельніцтва.
[Фр. bureau.]
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)