encroach [ɪnˈkrəʊtʃ] v. fml (on/upon) (паступова) захо́пліваць; зама́хвацца (на чые-н. правы, уладу і да т.п.)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
вы́крышыцца, ‑шыцца; зак.
Паступова распадаючыся на дробныя кавалачкі, разбурыцца. Зубы выкрышыліся. Выкрышылася ад часу чарапіца.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
gradually
[ˈgrædʒʊəli]
adv.
паступо́ва; ма́ла-пама́лу; патро́ху, патро́хі; пакрысе́, пакры́ху
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
ме́ркнуць, -ну, -неш, -не; ме́ркнуў, -нула і мерк, -кла; -ні; незак.
1. Траціць паступова яснасць, бляск; цямнець.
Зоркі меркнуць.
2. перан. Траціць сілу, славу, значэнне.
Слава меркне.
|| зак. паме́ркнуць, -ну, -неш, -не; паме́ркнуў, -нула і паме́рк, -кла; -ні.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
вы́жаць², -жму, -жмеш, -жме; вы́жаў, -жала; вы́жмі; зак., што.
У спорце: паступова падняць штангу, гіру і пад. ад грудзей уверх да поўнага выпроствання рук.
В. гіру ў пяцьдзясят кілаграмаў.
|| незак. выжыма́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е.
|| наз. вы́жым, -у, м.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
перацяга́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., каго-што.
1. Перамясціць волакам; паступова перанасіць вялікую колькасць чаго‑н. або ўсё, многае. Перацягаць бярвенне. Перацягаць усе дровы ў павець. // і чаго. Разм. Аднесці, занесці паступова вялікую колькасць чаго‑н. каму‑н. «Ох І зарабляе, кажуць, гэта Піперманіха сёлета! Колькі ёй людзі сала ды круп перацягалі». Крапіва.
2. Паступова выкрасці, прысвоіць сабе ўсё, многае. З пушчы панадзіўся воўк і ўсіх авечак перацягаў. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
перачэ́рпаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.
Разм. Вычарпаць паступова ўсё, многае або вялікую колькасць чаго‑н.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
сыхо́дны, ‑ая, ‑ае.
Які паступова меншае, паніжаецца. У сыходным парадку. Сыходны націск.
•••
Сыходная інтанацыя гл. інтанацыя.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
вы́матаць, -аю, -аеш, -ае; -аны; зак. (разм.).
1. каго-што. Знясіліць, змардаваць, змучыць.
В. усе сілы.
Дарога мяне выматала.
В. душу.
2. што. Прымусіць паступова выдаткаваць; выцягнуць, забраць па частках усё.
В. усе грошы.
|| незак. вымо́тваць, -аю, -аеш, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
дэградзі́раваць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак. і незак.
Паступова страціць (страчваць) былыя добрыя якасці; прыйсці (прыходзіць) у заняпад.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)