Grénzverletzung

f -, -en парушэ́нне грані́цы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

дыс... (а таксама дыз...), прыстаўка.

Абазначае парушэнне, разлад, страту чаго‑н.; адпавядае па значэнню прыстаўкам «раз...», «не...», напрыклад: дысгармонія, дыскваліфікацыя, дыслакацыя.

[Лац. dis..., грэч. dys...]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ра́на¹, -ы, мн. -ы, ран, ж.

1. Пашкоджанне тканак жывога арганізма, парушэнне яго цэласнасці.

Агнястрэльная р.

2. перан. Душэўны боль, пакуты.

Душэўная р.

|| памянш. ра́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

|| прым. ра́навы, -ая, -ае.

Ранавая інфекцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

этыке́т м Etikétte f -, -n, Úmgangsformen pl;

парушэ́нне этыке́ту Verstóß gégen die Etikétte

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)

Régelverstoß

m -es, -stöße парушэ́нне пра́віл

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Hérzversagen

n -s парушэ́нне сардэ́чнай дзе́йнасці

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

dereliction [ˌderəˈlɪkʃn] n.

1. закі́нутасць, занядба́насць, запу́шчанасць

2. : law, fml dereliction of duty парушэ́нне абавя́зкаў

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

попра́ние книжн., уст. тапта́нне, -ння ср., папіха́нне, -ння ср.; (гру́бае) парушэ́нне, -ння ср.; зневажа́нне, -ння ср.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

перагі́б, ‑у, м.

1. Лінія згібання чаго‑н. На перагібе ліста.

2. перан. Парушэнне правільнай лініі ў чыёй‑н. дзейнасці, шкодная крайнасць. Барацьба з перагібамі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

jet lag [ˈdʒetlæg] n. парушэ́нне біяры́тмаў аргані́зма, адчува́нне сто́мленасці ў вы́ніку до́ўгага пералёту на рэакты́ўным самалёце

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)