solecism [ˈsɒlɪsɪzəm] n.

1. ling. салецы́зм, сінтаксі́чная няпра́вільнасць

2. парушэ́нне пра́вілаў паво́дзін

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

transgression [trænzˈgreʃn] n. праві́ннасць, парушэ́нне (закона);

commit a grave transgression ця́жка правіні́цца

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

дэструкцыя,

парушэнне нармальнай структуры; філасофскі панятак.

т. 6, с. 359

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

грэхападзе́нне, ‑я, н.

У біблейскім міфічным паданні — парушэнне першымі людзьмі, Адамам і Евай, запаветаў бога. // перан. Кніжн., іран. Парушэнне грамадскіх норм паводзін, маралі і пад. Мы вышэй прывялі прыклад таго, як Энгельгардт, учыніўшы сваё народніцкае грэхападзенне, дапісаўся да таго, што «добра было б» развіваць у вёсцы адработкі! Ленін.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Мутня́ мутне́ ’узбоўтванне’, ’плёткі’, ’сварка, парушэнне згоды’, ’хлусня’, ’мешаніна вадкага з гушчай’ (Нас.; кобр., драг., З нар. сл., Сл. Брэс.). Рус. мутня́ ’беспарадак’, ’плёткі’, ’боль у жываце’. Да муці́ць (гл.).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Grnzverletzung

f -, -en парушэ́нне грані́цы

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Vertrgsverletzung

f -, -en парушэ́нне дагаво́ру

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

дыс... (а таксама дыз...), прыстаўка.

Абазначае парушэнне, разлад, страту чаго‑н.; адпавядае па значэнню прыстаўкам «раз...», «не...», напрыклад: дысгармонія, дыскваліфікацыя, дыслакацыя.

[Лац. dis..., грэч. dys...]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ра́на¹, -ы, мн. -ы, ран, ж.

1. Пашкоджанне тканак жывога арганізма, парушэнне яго цэласнасці.

Агнястрэльная р.

2. перан. Душэўны боль, пакуты.

Душэўная р.

|| памянш. ра́нка, -і, ДМ -нцы, мн. -і, -нак, ж.

|| прым. ра́навы, -ая, -ае.

Ранавая інфекцыя.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

этыке́т м. Etiktte f -, -n, mgangsformen pl;

парушэ́нне этыке́ту Verstß ggen die Etiktte

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс)