то́рбачнік 1, ‑а, м.
Разм. Бедны чалавек, які просіць міласціну. — Дзінь-дзілінь! Дзілінь-дзінь — гэта б’е ў малыя званы торбачнік Саўка. Лупсякоў.
то́рбачнік 2, ‑у, м.
Травяністая жоўта-зялёная з непрыемным пахам расліна сямейства крыжакветных, якая расце на палях, лугах, пустках.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
adnotować
незак. рабіць паметкі; запісваць;
adnotować co na marginesie — рабіць заўвагі (пісаць што) на палях
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
альгіцы́ды
(ад лац. alga = водарасць + -цыды)
хімічныя сродкі для барацьбы з водарасцямі (на рысавых палях, у рыбаводных сажалках).
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
гіменасто́мум
(н.-лац. hymenostomum)
лістасцябловы мох сям. трыхастомавых, які трапляецца на аголенай глебе на ўзлесках, адхонах канаў, палях.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
ты́хіус
(н.-лац. tychius)
жук сям. даўганосікаў; трапляецца на культурных і дзікарослых бабовых раслінах на палях, лугах, узлесках.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
фа́скум
(н.-лац. phascum)
лістасцябловы мох сям. потыевых, які расце на агаленнях пясчанай глебы на палях, схілах, пустэчах.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
фуна́рыя
(н.-лац. funaria)
лістасцябловы мох сям. фунарыевых, які расце на вільготных палях, лугах, на пажарышчах, паблізу жылля.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
шампіньён
(фр. champignon)
шапкавы базідыяльны грыб сям. шампіньёнавых, які расце на лугах, палях, агародах, у лясах, садах; ядомы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)
падкула́чнік, ‑а, м.
Уст. Селянін, які дзейнічаў у інтарэсах кулака. Агрызаліся кулакі і падкулачнікі, спадцішка, непрыкметна вялі атакі на новы лад. Асіпенка. Селькоры пісалі пра тое, як кулакі і падкулачнікі падрываюць знутры калгасы — знішчаюць жывёлу, знарок дамагаюцца, каб на палях быў недарод. Сабаленка.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
агро́цыбе
(н.-лац. agrocybe)
шапкавы базідыяльны грыб сям. бальбітыевых, які расце на лясным подсціле, лугах, палях, у хмызняках; ядомы.
Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)