leaden [ˈledn] adj. lit.

1. свінцо́вы; шэ́ры;

leaden clouds/waves свінцо́выя хма́ры/хва́лі

2. ну́дны;

a leaden performance ну́дны спекта́кль

3. паво́льны; сто́млены (пра рух); ця́жкі (пра крокі)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

schléppend

a

1) мару́длівы, паво́льны; вя́лы (непаваротлівы)

2) зацяжны́

éine ~e Kránkheit — зацяжна́я хваро́ба

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

ле́нта

(іт. lento)

1) муз. павольны тэмп, крыху хутчэйшы, чым ларга;

2) музычны твор або яго частка, напісаныя ў такім тэмпе.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Лэмза ’разява, няўклюда, нязграбны’ (шальч., Сл. ПЗБ; сувалк., КЭС). Балтызм, параўн. літ. lémza ’павольны, вялы, маўклівы чалавек, цяльпук’. Гэтак жа Грынавяцкене (Сл. ПЗБ, 2, 700).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

АДА́ЖЫО (італьян. adagio літар. спакойна, павольна). У музыцы: 1) павольны тэмп; 2) назва п’есы або часткі (звычайна 2-й) цыклічнага твора ў тэмпе адажыо. У балеце: 1) павольная сольная або дуэтная кампазіцыя; 2) асн. частка складаных танц. формаў (па-дэдэ, гран па і інш.); 3) комплекс рухаў каля станка і на сярэдзіне залы, які выпрацоўвае ўстойлівасць, уменне спалучаць рухі ног, рук, корпуса.

т. 1, с. 90

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

разме́раны, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад размераць.

2. Рытмічны, павольны. Размераныя крокі. □ Невысокі хударлявы чалавек размеранаю роўнаю хадою ідзе лесам. Колас.

3. Падпарадкаваны пэўным правілам, распарадку. Міця любіць тлум, беганіну вялікіх школьных зборышч, зусім не падобных на размераныя вучэбныя дні з дзяжурнымі на калідорах, строгімі позіркамі настаўнікаў, званкамі. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

трушо́к, ‑шку, м.

Разм.

1. Павольны бег. Адчуўшы моцную мужчынскую руку, буланы адразу ж бярэ на лёгкі, але спорны трушок... Сачанка.

2. у знач. прысл. трушко́м. Павольнай рыссю. Сем мяхоў — уся паклажа, Іншы конь трушком бы вёз. Непачаловіч. Конік перш бег трушком, але потым быў вымушаны перайсці на галоп. Ракітны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

брадыкінезі́я

(ад гр. bradys = павольны + -кінезія)

запавольванне актыўных і ўзгодненых рухаў чалавека або пазваночных жывёл, якое можа суправаджацца значным павышэннем мышачнага тонусу.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

Паволі ’няспешна, марудна; асцярожна; паступова, не адразу’ (ТСБМ, Нас., Яруш., Бяльк., Шат.). З польск. powoli ’тс’ (Кюнэ, Poln., 88). Аналагічна паво́льны ’няспешны, паступовы; вольны’ (Нас.) < польск. powolny.

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

gemách

1.

a спако́йны, ці́хі, паво́льны

2.

adv спако́йна, ці́ха, пама́лу, паво́льна

nur ~! — спако́йна, цішэ́й!

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)