bylaw

[ˈbaɪlɔ]

n.

1) стату́т арганіза́цыі

2) пабо́чны, другара́дны зако́н або́ пра́віла

3) Brit. зако́н, уве́дзены мясцо́вымі ўла́дамі

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

extraneous

[ɪkˈstreɪniəs]

adj.

чужы́; які́ прыйшо́ў зво́нку; пабо́чны, во́нкавы

extraneous remark — пабо́чная заўва́га, яка́я не нале́жыць да тэ́мы

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

грамадзя́нскі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да прававога становішча грамадзян (у 1 знач.) у дзяржаве. Грамадзянскі кодэкс. Грамадзянскія правы. Грамадзянскія законы. / Накіраваны на карысць грамадства; уласцівы грамадзяніну. Грамадзянскі абавязак.

2. Неваенны, цывільны. Ніхто пабочны сюды не заглядваў — грамадзянскаму насельніцтву ўвогуле было забаронена хадзіць у лес, а гітлераўцы баяліся. Няхай.

•••

Грамадзянская вайна гл. вайна.

Грамадзянская паніхіда гл. паніхіда.

Грамадзянскі шлюб гл. шлюб.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

parenthesize

[pəˈrenӨəsaɪz]

v.t.

1) браць у ду́жкі

2) устаўля́ць пабо́чнае сло́ва або́ пабо́чны сказ

3) зазнача́ць, заўважа́ць мімахо́дзь, збо́ку

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

фон​II м эл, радыё (пабочны шум) Grúndgeräusch n -(e)s, -e;

фон пераме́ннага то́ку Brúmmen n -s, Nétzton m -(e)s, -töne

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

nébenberuflich

a

~e Tätigkeit — пабо́чны заня́так

er árbeitet ~ als Übersétzer — ён працу́е па сумяшча́льніцтву перакла́дчыкам

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

маргіна́л

(фр. marginal, ад лац. marginalis = пабочны, крайні)

чалавек, які страціў ранейшыя грамадскія сувязі і не прыстасаваўся да новых умоў жыцця (люмпен, басяк і інш.).

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

indirect

[,ɪndəˈrekt]

adj.

1) няпро́сты, абхо́дны, вако́льны

2) пабо́чны

3) ухі́лісты, уні́клівы (адка́з)

4) несумле́нны, круце́льскі

5) уско́сны

indirect object — уско́снае дапаўне́ньне

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

lateral

[ˈlætərəl]

1.

adj.

бакавы́, пабо́чны

the river and its lateral streams — рака́ і е́йныя бакавы́я прыто́кі

2.

n.

бакава́я ча́стка, галі́на

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

úntergeordnet

a

1) (D) падпара́дкаваны, паднача́лены (каму-н.)

2) другара́дны, пабо́чны (пра значэнне)

3) грам. падпара́дкаваны

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)