worthless [ˈwɜ:θləs] adj. нічо́га не ва́рты; бязва́ртасны; нікчэ́мны;
worthless excuses пусты́я адгаво́ркі
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
Няво́шта (нево́што) ’нічога, жыве абы-як’ (Нас.), сюды ж таксама няўвошта («Энеіда навыварат»). З не + ва (ўва) ‑што, параўн. ст.-бел. ни в што ’у нішто’ і нівошта ’нічога’: Яму нівошта! (Бяльк.).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
каду́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м. (разм.).
Чорт, д’ябал.
◊
Кадук з ім (з ёй) (разм.) — хай сабе будзе і так.
Кадук яго (цябе, яе, вас, іх) ведае (разм.) — нічога невядома пра каго-, што-н.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
merely
[ˈmɪrli]
adv.
і нічо́га больш; усяго́ то́лькі; про́ста; то́лькі
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
нігілі́зм
(фр. nihilisme, ад лац. nuhil = нішто, нічога)
поўнае адмаўленне прынятых норм, прынцыпаў, маральных каштоўнасцей.
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
nichts
pron indef нічо́га, нішто́
gar ~ — зусі́м [абсалю́тна] нічо́га
so gut wie ~ — ама́ль нічо́га
in ~ — ні ў чым
das macht ~ — нічо́га, гэ́та не бяда́
um ~ und wíeder ~ — ні за што, ні пра што
das tut ~! — гэ́та нічо́га (не зна́чыць)!, нічо́га!
~ ánders als… — не што і́ншае як…
es lässt sich ~ máchen — нічо́га не́льга зрабі́ць, нічо́га не зро́біш
ich máche mir ~ daráus — мне гэ́та ўсё адно́
~ Geméinsames mit etw. (D) háben — не мець нічо́га агу́льнага з чым-н.
◊ mir ~, dir ~ — без нічо́га ніцкага; ні се́ла ні па́ла
ich máche mir ~ daráus — гэ́та мне абыцкава
~ da! — нічо́га падо́бнага!
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
зга / не ви́дно ни зги разг. нічо́га не віда́ць; цёмна, хоць во́ка вы́калі.
Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)
пусты́, -а́я, -о́е.
1. Пра ёмішча: нічым не запоўнены, вольны.
П. кораб.
Пустыя кішэні. 3 пустога (наз.) і Саламон не налье (прыказка). На п. жывот (не пад’еўшы; разм.). П. шар.
Пустая парода (без металу; спец.).
2. перан. Беззмястоўны, беспадстаўны, несур’ёзны.
П. чалавек.
Пустая задума.
Пустая кніга.
◊
З пустымі рукамі (разм.) — нічога не прынёсшы або нічога не атрымаўшы.
Прыйшлі з пустымі рукамі.
Каб табе (яму, вам, ім) пуста было (разм.) — выражэнне лёгкай незадаволенасці чыімі-н. дзеяннямі.
|| наз. пустата́, -ы́, ДМ -стаце́, ж.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
кане́чне.
1. пабочн. сл. Само сабой зразумела, без сумнення.
Я, к., нічога не ведала.
2. прысл. Абавязкова, што б ні здарылася.
К. я не паеду ў вёску.
3. часц. Так, вядома. — Ці маеце ахвоту падарожнічаць? — К!
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
аціра́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца; незак.
1. разм. Церціся аб што-н.
Сабака аціраўся ля ног.
2. Быць, знаходзіцца дзе-н., каля каго-н. без пэўнага занятку; хадзіць, швэндацца, нічога не рабіць (разм., пагард.).
А. каля начальства.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)