Kto.-Nr.

= Kontonummer – нумар рахунку

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

dial​2 [ˈdaɪəl] v. набіра́ць ну́мар (тэлефона);

dial the police station тэлефанава́ць у палі́цыю

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

біс, выкл.

Выгук, які выказвае просьбу паўтарыць толькі што выкананы артыстам нумар.

•••

На біс (выканаць, праспяваць і г. д.) — праспяваць, выканаць паўторна па жаданню публікі.

[Ад лац. bis — двойчы.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

правіні́цца, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; зак.

Зрабіць, учыніць якую‑н. правіннасць. Якраз у той дзень, як нам трэба было выпускаць чарговы нумар газеты, Люся правінілася. Навуменка.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

numer, ~u

м.

1. нумар;

numer rejestracyjny — рэгістрацыйны нумар;

numer wewnętrzny (telefonu) — дадатковы нумар (тэлефона);

numer nogi — памер нагі (абутку);

2. нумар; штука;

ten numer nie przejdzie! — гэты нумар не пройдзе!;

3. тып;

to dobry numer! разм. ну і тып!

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

кампанава́ць

(лац. componere = складаць)

складаць цэлае з асобных частак (напр. к. нумар часопіса).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

stop-press [ˌstɒpˈpres] n. э́кстраннае паведамле́нне ў газе́це;

a stop-press newspaper э́кстранны ну́мар газе́ты

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

пара́дкавы, -ая, -ае.

1. Які паказвае месца ў якім-н. радзе і адказвае на пытанні: які, каторы па парадку.

П. нумар.

П. лік.

2. У граматыцы: парадкавы лічэбнік — слова, якое паказвае на парадак пры лічэнні і абазначае прымету як адносіны да колькасці, ліку (напр.: першы, дзясяты, соты, тысячны).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

атракцыён, ‑а, м.

1. Эфектны нумар цыркавой або эстраднай праграмы.

2. звычайна мн. (атракцыёны, ‑аў). Назва забаў у парках, на святочных гуляннях (каруселі, гушкалкі і інш.).

[Фр. attraction.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

сяміты́сячны, ‑ая, ‑ае.

1. Ліч. парадк. да сем тысяч. Сямітысячны нумар.

2. Які складаецца з сямі тысяч адзінак. Сямітысячнае войска. // Цаною ў сем тысяч. Сямітысячны гарнітур.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)