беспрасве́тны, -ая, -ае.

1. Вельмі цёмны; бясконцы (пра дождж, цемру і пад.).

Беспрасветная ноч.

2. перан. Вельмі сумны, без надзеі на што-н. лепшае.

Б. сум.

|| наз. беспрасве́тнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

насы́пацца, 1 і 2 ас. не ўжыв., -плецца; зак.

1. Сыплючыся, трапіць куды-н.

Пясок насыпаўся ў чаравікі.

2. Асыпаючыся, пакрыць паверхню чаго-н.

Насыпалася лісця за ноч.

|| незак. насыпа́цца, -а́ецца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

вераб’і́ны воробьи́ный;

~нае гняздо́ — воробьи́ное гнездо́;

○ ~ная — ноч воробьи́ная ночь

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

starlit

[ˈstɑ:rlɪt]

adj.

зо́рны

a starlit night — зо́рная ноч

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

moonlit

[ˈmu:nlɪt]

adj.

залі́ты ме́сячным сьвятло́м, ме́сячны (пра ноч)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

nightlong

[,naɪtˈlɔŋ]

1.

adj.

усяно́чны

2.

adv.

усю́ ноч

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

нацерушы́ць, -церушу́, -цяру́шыш, -цяру́шыць; -цяру́шаны; зак., чаго.

1. Насыпаць, рассыпаць у якой-н. колькасці.

2. безас. Тое, што і нацерушыцца (у 2 знач.).

За ноч нацерушыла снегу.

|| незак. нацяру́шваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

przesiedzieć

зак. прасядзець;

przesiedzieć noc — прасядзець ноч

Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)

пракуры́ць, -уру́, -ўрыш, -ўрыць; -ўраны; зак., што.

1. Насыціць тытунёвым дымам.

П. хату.

2. Зрасходаваць на курэнне.

П. многа грошай.

3. Правесці які-н. час курачы.

Усю ноч пракурыў.

|| незак. праку́рваць, -аю, -аеш, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

around-the-clock

[ə,raʊndðəˈklɑ:k]

adj.

безупы́нны, празь дзень і ноч

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)