новаадкрыва́льнік, ‑а, м.

Чалавек, які адкрывае што‑н. новае, невядомае дагэтуль.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераабмундзірава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., каго-што.

Абмундзіраваць нанава, у новае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адсялі́ць, ‑сялю, ‑селіш, ‑селіць; зак., каго.

Аддзяліць, пасяліўшы на новае месца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

rename

[rɪˈneɪm]

v.t.

пераназыва́ць; дава́ць но́вае імя́ (назо́ў)

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

пераве́сціся¹, -вяду́ся, -вядзе́шся, -вядзе́цца; -вядзёмся, -ведзяце́ся, -вяду́цца; -вёўся, -вяла́ся, -ло́ся; -вядзіся; зак.

Перайсці на новую пасаду, на новае месца працы, вучобы і пад.

П. на завочнае аддзяленне.

|| незак. пераво́дзіцца, -джуся, -дзішся, -дзіцца.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

endeavour​1 [ɪnˈdevə] n. fml спро́ба; намага́нне, стара́нне, вы́сілак (зрабіць што-н. новае або цяжкае)

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

прымудрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

Разм. Прыдумаць што‑н. новае, мудрагелістае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

пераасэнсава́цца, ‑суецца; зак.

Набыць новы сэнс. Слова пераасэнсавалася, набыло новае лексічнае значэнне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абнаві́цель, ‑я, м.

Той, хто што‑н. абнаўляе, уносіць што‑н. новае.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

перабазі́раваць, -рую, -руеш, -руе; -руй; -раваны; зак., каго-што.

Перамясціць, перавесці на новую базу.

П. завод на новае месца.

|| наз. перабазі́раванне, -я, н. і перабазіро́ўка, -і, ДМ -ўцы, мн. -і, -ро́вак, ж. (разм.).

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)