АГО́НЬ

(ваен.),

стральба з розных відаў агнястрэльнай зброі, адзін з асн. сродкаў знішчэння і паражэння праціўніка.

Адрозніваюць агонь адзіночнымі выстраламі, залпавы, бесперапынны; па напрамках — перакрыжаваны, франтальны, флангавы; можа быць беглы, кінжальны, масіраваны, метадычны і інш., з артыл. сістэм — сканцэнтраваны, рухомы і нерухомы загараджальны, паслядоўны, агнявы вал і інш. Агонь уключае таксама пуск ракет у звычайным начынні.

т. 1, с. 79

Беларуская Энцыклапедыя (1996—2004, правапіс да 2008 г., часткова)

фікса́ж

(фр. fixage, ад лац. fixus = нерухомы, нязменны)

хімічны раствор, які прымяняецца для апрацоўкі праяўленых адбіткаў на негатыве або пазітыве.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

драўля́ны

1. hölzern, Holz-;

драўля́ны дом Hólzhaus n -es, -häuser;

2. перан. разм. (нерухомы, без пачуцця) hölzern, steif;

ён не́йкі драўля́ны er ist [benímmt sich] hölzern

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

стацыяне́р

(фр. stationnaire, ад лац. stationarius = нерухомы)

уст. ваеннае судна, якое несла службу вартаўніка і паліцэйскага ў портах партах калоній і паўкалоній.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

fixed [fɪkst] adj.

1. нерухо́мы, замацава́ны (пра абсталяванне, мэблю)

2. дамо́ўлены; вы́рашаны;

a fixed time/date дамо́ўлены час/дзень;

fixed prices фіксава́ныя цэ́ны

3. цвёрды, непахі́сны;

He has fixed ideas. Яго погляды не мяняюцца.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

чалаве́чак, ‑чка, м.

Памянш.-ласк. да чалавек (у 1 знач.). Потым [Віця] ўзяў дубец і намаляваў побач са сваёй школай чалавечка з вялікім партфелем. Каліна. / у пагард. ужыв. — Хітрыў, гад... Баяўся, каб мы не заўважылі яго адсутнасці раней, чым яму трэба было. Подленькі быў чалавечак. Машара. // Пра дзіця. Маленькі чалавечак, загорнуты ў прасцірадлы, захутаны ў кажух, ляжаў там, ляжаў нерухомы, бездапаможны. Лынькоў.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

фікс

(фр. fixe, ад лац. fixus = нерухомы, нязменны)

1) устаноўленая цана на тавары;

2) дакладна вызначаная сума ўзнагароды, аплаты за які-н. від работы.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)

спако́йны, -ая, -ае.

1. Які знаходзіцца ў стане спакою, маларухомы або нерухомы.

Спакойная рака.

Сядзець спакойна (прысл.).

2. Які выражае спакой (у 2 знач.), без душэўных трывог, перажыванняў.

Спакойнае жыццё.

На сэрцы спакойна (прысл.).

3. Стрыманы, ураўнаважаны, ціхмяны, які нікога не раздражняе.

С. конь.

Спакойнага нораву чалавек.

4. Роўны ў сваім працяканні.

Спакойная хада.

Спакойная гутарка.

5. Не ваенны, мірны.

С. час.

6. Які нічым і нікім не парушаецца, адбываецца ў спакоі.

Спакойная старасць.

7. Прыемны для вока (пра святло, фарбы і пад.).

Спакойныя фарбы пейзажаў.

Спакойнае, мяккае святло.

|| наз. спако́йнасць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

штаты́ў

(ням. Stativ, ад лац. stativus = нерухомы)

1) падстаўка для лабараторных прыбораў (напр. ш. мікраскопа);

2) складаная трынога для фотаапарата, кінакамеры, тэадаліта і іншых геадэзічных або астранамічных прыбораў.

Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)

стацыяна́рны

(лац. stationarius = нерухомы)

1) які мае пастаянную арганізацыю і месцазнаходжанне (напр. с-ая бібліятэка);

2) звязаны з бальнічным лячэннем хворых (напр. с-ае аддзяленне).

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г.)