acridity

[æˈkrɪdəti]

n., pl. -ties

1) е́дкая го́рыч

2) зье́длівасьць f.; зье́длівая нату́ра

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс) 

музыка́льный

1. музы́чны;

музыка́льный инструме́нт музы́чны інструме́нт;

музыка́льный ве́чер музы́чны ве́чар;

музыка́льный магази́н музы́чны магазі́н;

музыка́льное произведе́ние музы́чны твор;

музыка́льная дра́ма музы́чная дра́ма;

музыка́льное ударе́ние лингв. музы́чны на́ціск;

2. (одарённый музыкальными способностями) музыка́льны;

музыка́льный слух музыка́льны слых;

музыка́льная нату́ра музыка́льная нату́ра.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

хара́ктер м.

1. (нрав) хара́ктар, -ру м., нату́ра, -ры ж.;

си́льный хара́ктер мо́цны хара́ктар;

мя́гкий хара́ктер мя́ккі хара́ктар (мя́ккая нату́ра);

2. в др. знач. хара́ктар, -ру м.;

замеча́ния крити́ческого хара́ктера заўва́гі крыты́чнага хара́ктару;

хара́ктер ме́стности хара́ктар мясцо́васці;

◊

вы́держать хара́ктер вы́трымаць хара́ктар;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (2012, актуальны правапіс)

успрыма́льны

1. empfänglich (да чаго-н für A); lébhaft fühlend, éindrucksfähig (уражлівы);

успрыма́льная нату́ра éine empfängliche Natúr;

2. мед ánfällig

Беларуска-нямецкі слоўнік (М. Кур'янка, 2010, актуальны правапіс) 

агрубе́лы, -ая, -ае.

1. Які стаў грубым, шорсткім, цвёрдым, шурпатым (пра скуру, паверхню чаго-н.).

Агрубелыя рукі.

2. Які стаў больш нізкім (пра голас).

3. Які страціў вастрыню, сілу.

Агрубелы нюх.

4. Які стаў знешне нязграбны, страціў мяккасць, тонкасць (пра аблічча, выгляд).

5. Які страціў душэўную далікатнасць, стаў менш чулым, чэрствым.

Агрубелая натура (перан.).

|| наз. агрубе́ласць, -і, ж.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

temperament [ˈtemprəmənt] n. тэмпера́мент; но́раў;

a poetical temperament паэты́чная нату́ра;

have a lot of temperament капры́зіць, капры́знічаць; пака́зваць но́раў;

She has a ner vous temperament. Яна вельмі нервовая.

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

вы́лаяць, ‑даю, ‑лаеш, ‑лае; зак., каго-што.

Абазваць брыдкімі, зняважлівымі словамі; аблаяць; насварыцца. Вылаяць апошнімі словамі. □ Пракоп нічога не адказваў: натура ў яго гэтакая, што любіць ён, каб усё добра і ціха было, вылаяць чалавека ў вочы не можа. Чорны.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ра́бскі, ‑ая, ‑ае.

1. Які мае адносіны да раба (у 1 знач.). // Цяжкі, непасільны, невыносны. Рабская праца. Рабскія ўмовы.

2. Уласцівы рабу (у 2 знач.). Рабская натура. Рабская прывычка. Рабская псіхалогія. // Які слепа, некрытычна ідзе за кім‑, чым‑н. Рабскае перайманне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

артысты́чны

(фр. artistique)

1) які мае адносіны да артыста, уласцівы яму (напр. а-ыя здольнасці, а-ая натура);

2) які вызначаецца артыстызмам, высокім майстэрствам, віртуознасцю.

Слоўнік іншамоўных слоў (А. Булыка, 1999, правапіс да 2008 г., часткова)

volatile

[ˈvɑ:lətəl]

adj.

1) ляту́чы, які́ ху́тка выпара́ецца

2) няста́лы, зьме́нлівы

a volatile disposition — зьме́нлівая нату́ра

Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)