перасартава́ць, -ту́ю, -ту́еш, -ту́е; -ту́й; -тава́ны; зак., што.

1. Рассартаваць нанава, іначай.

П. яблыкі.

2. Рассартаваць усё, многае.

П. усё насенне.

|| незак. перасарто́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. перасарто́ўванне, -я, н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

ката́х, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Суквецце з патоўшчанай воссю, на якой шчыльна сядзяць кветкі; насенне.

К. кукурузы.

Катахі вярбы.

|| памянш. каташо́к, -шка́, мн. -шкі́, -шко́ў, м.

|| прым. ката́шны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

струк, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Доўгі і вузкі плод некаторых раслін, які складаецца з дзвюх палавінак, да якіх прымацавана насенне.

С. бобу, гароху.

|| памянш. стручо́к, -чка́, мн. -чкі́, -чко́ў, м.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

даарфава́ць, ‑фую, ‑фуеш, ‑фуе; зак., што.

Закончыць арфаванне чаго‑н. Даарфаваць насенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

адсартава́ць, ‑тую, ‑туеш, ‑туе; зак., што.

Сартуючы, адабраць. Адсартаваць насенне. Адсартаваць збожжа.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

некандыцы́йны, ‑ая, ‑ае.

Які не адпавядае кандыцыі, якасцям, норме, стандарту. Некандыцыйнае насенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

папраро́шчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Прарасціць усё, многае. Папрарошчваць усё насенне.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

семяе́д, ‑а, М ‑дзе, м.

Жучок, які пашкоджвае насенне (раслін). Канюшынны семяед.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Се́міны ‘збожжа, якое прызначана на насенне (у процілегласць е́мінам — збожжу, якое прызначала на ежу)’ (Нік., Оч.), ‘насенне’ (Касп.), се́мінка ‘насенная бульба’ (Янк. 3., Бяльк., Юрч., Нар. сл., Нар. лекс.). Рус. пск., наўг., цвяр. се́мины ‘збожжа на насенне’, каш. senionka ‘насенная бульба’. Ад сем‑ (гл. семя) з суф. ‑ін, ‑інк(а); магчыма, фанетычна трансфармаванае *семяны, мн. л. ад семяно́ ‘насенне’ (усх.-бел., ЛА, 2).

Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)

Pflánzmaterial

n -s, -li¦en паса́дачны матэрыя́л, насе́нне

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)