кабардзі́нка ​1,

гл. кабардзінцы.

кабардзі́нка ​2, ‑і.

Народны мужчынскі танец на Каўказе; род лезгінкі.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

народна...

Першая састаўная частка складаных слоў, якая адпавядае па значэнню слову «народны», напрыклад: народнагаспадарчы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

экасе́з, ‑а, м.

Шатландскі народны танец тыпу кадрылі, а таксама музыка да гэтага танца.

[Фр. écossaise — ад écossais — шатландскі.]

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

vólkseigen

a наро́дны, які́ нале́жыць наро́ду

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

Vólkstanz

m -es, -tänze наро́дны та́нец

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)

до́мбра, ‑ы і дамбра́, ‑ы, ж.

Казахскі народны струнны музычны інструмент з корпусам акруглай формы.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

до́мра, ‑ы, ж.

Рускі народны шчыпковы музычны інструмент з трыма-чатырма струнамі, падобны на мандаліну.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

крыжачо́к, ‑чка, м.

Беларускі народны танец у двухдольным размеры, а таксама музыка да гэтага танца.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

мелады́зм, ‑у, м.

Элементы меладычнасці, мілагучнасці, песеннай асновы ў музыцы. Народны меладызм і лірычнасць песні.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

vulgar [ˈvʌlgə] adj.

1. вульга́рны; гру́бы, по́шлы;

vulgar habits вульга́рныя звы́чкі

2. про́сты, наро́дны;

vulgar sayings наро́дныя пры́маўкі

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)