re-import
уво́зіць наза́д
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
cofać się
незак. адступаць, саступаць; вяртацца; падавацца (назад, задам); адыходзіць (назад, задам)
Польска-беларускі слоўнік (Я. Волкава, В. Авілава, 2004, правапіс да 2008 г.)
вярну́цца¹, -ну́ся, ве́рнешся, ве́рнецца; -ніся; зак.
Прыйсці, прыехаць назад; звярнуцца да чаго-н. зноў.
В. да сваёй пастаяннай работы.
|| незак. вярта́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца і варо́чацца, -аюся, -аешся, -аецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
трыццаціго́ддзе, -я, мн. -і, -яў, н.
1. Прамежак часу ў трыццаць гадоў.
2. чаго. Гадавіна чаго-н., што адбылося трыццаць гадоў таму назад.
Т. перамогі.
|| прым. трыццацігадо́вы, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
unsay [ˌʌnˈseɪ] v. (unsaid) fml браць сло́ва наза́д, адмаўля́цца ад ска́занага
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
рэтраспекты́ўны
(фр. retrospectif, ад лац. retro = назад + spectare = глядзець)
звернуты назад, да мінулага; прысвечаны разгляду мінулага (напр. р. паказ фільмаў).
Слоўнік іншамоўных слоў. Актуальная лексіка (А. Булыка, 2005, правапіс да 2008 г.)
неандэрта́лец, -льца, мн. -льцы, -льцаў, м.
Выкапнёвы чалавек эпохі ранняга і сярэдняга палеаліту, які жыў 200— 35 тысяч гадоў таму назад у Еўропе, Азіі і Афрыцы.
|| прым. неандэрта́льскі, -ая, -ае.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
адця́жка, -і, ДМ -жцы, мн. -і, -жак, ж.
1. гл. адцягнуць.
2. Рух, пры якім халодная зброя, бізун і пад. пры ўдары адцягваецца крыху назад (спец.).
Удар з адцяжкай.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)
Вярну́ць ’аддаць узятае або атрымаць згубленае’; ’прымусіць або папрасіць вярнуцца назад’; ’заняцца пакінутай справай’ (БРС, Яруш.); ’звярнуць з дарогі’ (КТС, Гарэц., Бяльк., Касп.); ’нахіліць, хіліць’; ’ісці (аб дыме з коміна)’; ’капаць зямлю’ (БРС); ’нагаворваць’ (БРС, Шат.); ’згарнуць кудзелю да прадзіва’ (Жд., 1). Укр. вернути ’атрымаць назад’; ’абярнуць адзін раз’; ’паварочваць’; ’схіляць да чаго-небудзь’; ’вяртаць’, рус. верну́ть: арханг. ’прыводзіць у абарачэнне’, йонаўск. ’схіляць да чаго-небудзь’; ’вяртаць назад’, каш. vernǫc, славен. vŕniti ’вяртаць, вярнуць’, серб.-харв. вр́нути ’вярнуць’; ’звярнуць, павярнуць, збочыць’, макед. врне ’вярнуць’, балг. върна ’вярнуць’; ’аддаць назад’; ’прымусіць вярнуцца’. Прасл. vьrnǫti < vьrtnǫti (Шанскі, 1, В, 61).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
азірну́цца, -ну́ся, -не́шся, -не́цца; -нёмся, -няце́ся, -ну́цца; -ні́ся; зак.
1. Павярнуўшыся, паглядзець назад, аглянуцца.
Маці азірнулася і ўбачыла мяне.
2. Паглядзець вакол сябе, агледзецца.
А. навокал.
|| незак. азіра́цца, -а́юся, -а́ешся, -а́ецца.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)