Рабо́ ’многа, густа’ (Сцяшк.). Утворана ад рабы́ (гл.) з семантычным пераходам ’стракатасць’ → ’мноства’.
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
ара́ва, ‑ы, ж.
Разм. Бязладнае, шумнае зборышча, натоўп. Арава хлопцаў вярнулася ў хату. // Вялікая колькасць каго‑н.; мноства. Пабачыўшы Валю, уся арава кінулася наўцёкі. Няхай.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
многагало́ссе, ‑я, н.
1. Адначасовае гучанне многіх галасоў; шум ад мноства галасоў, гукаў.
2. Спец. Адначасовае гучанне ў вакальным або інструментальным творы некалькіх галасоў; поліфанія.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
раздрабі́цца, ‑дробіцца; зак.
1. Разбіцца на дробныя частачкі. Камень раздрабіўся. Костка раздрабілася.
2. Раздзяліцца, распасціся на дробныя часткі, групы; расчляніцца. Поле раздрабілася на мноства ўчасткаў.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Legión
f -, -en
1) легіён
2) перан. легіён, вялі́кая ко́лькасць, мно́ства
Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.)
jigsaw [ˈdʒɪgsɔ:] n. (таксама jigsaw puzzle) састаўны́ малю́нак-зага́дка (гульня, у якой малюнак складаецца з мноства маленькіх частак)
Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)
◎ Кішатня́ ’мноства’ (Мат. Гом.). Да кішэць (гл.). Кішаг‑ ня < кішат < кішэць (апошняе як топат < топаць).
Этымалагічны слоўнік беларускай мовы (1978-2017)
mountain
[ˈmaʊntən]
1.
n.
1) гара́ f.
2) ку́ча f., мно́ства n.
a mountain of difficulties — мно́ства ця́жкасьцяў
2.
adj.
го́рны
a mountain pass — го́рны прахо́д
Ангельска-беларускі слоўнік (В. Пашкевіч, 2006, класічны правапіс)
бе́зліч, ‑ы, ж.; ліч.
Незлічонае мноства, вялікая колькасць. Безліч бароў і рачулак, што звоняць бясконца, Цёмным куткам несучы прамяністае сонца. Куляшоў. На небе Зорак безліч зіхацела. Валасевіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
віху́рысты, ‑ая, ‑ае.
Падобны на віхуру; бурны, хуткі. У гэты момант праз расчыненую фортку акна мы пачулі дзікі галчын лямант, віхурысты пошум мноства крылаў у паветры. Паслядовіч.
Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)