карыста́льнік, ‑а, м.

Той, у чыім карыстанні знаходзіцца якая‑н. маёмасць. Карыстальнік зямель.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

паразбаза́рваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Разбазарыць усё, многае. Паразбазарваць грошы, маёмасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

нерухо́мы

1. неподви́жный, недви́жный, недви́жи́мый;

2. юр. недви́жимый;

~мая маёмасць — недви́жимое иму́щество

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (2012, актуальны правапіс)

Imm.

= Immobilien – нерухомая маёмасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

Immobíli¦en

pl нерухо́мая маёмасць

Нямецка-беларускі слоўнік (М. Кур'янка, 2006, правапіс да 2008 г.) 

а́рышт, -у, М -шце, м.

1. Узяцце пад варту, пазбаўленне волі.

Пазбегнуць арышту.

2. Забарона судовымі органамі распараджацца чым-н.

Накласці а. на маёмасць.

|| прым. а́рыштны, -ая, -ае.

Арыштнае памяшканне.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)

панажыва́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што і чаго.

Нажыць паступова што‑н. (пра маёмасць).

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

транжы́р, ‑а, м.

Разм. Той, хто неразумна, марна траціць (грошы, маёмасць і пад.); марнатравец.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

estate [ɪˈsteɪt] n.

1. маёнтак; сядзі́ба

2. BrE раён; зо́на;

a housing estate жылы́ раён;

an industrial estate прамысло́вая зо́на

3. law спа́дчына; маёмасць;

real estate нерухо́мая маёмасць, нерухо́масць

Англійска-беларускі слоўнік (Т. Суша, 2013, актуальны правапіс)

перастрахава́ць, -раху́ю, -раху́еш, -раху́е; -раху́й; -рахава́ны; зак., каго-што.

Застрахаваць зноў.

П. сваю маёмасць.

|| незак. перастрахо́ўваць, -аю, -аеш, -ае.

|| наз. перастрахо́ўванне, -я, н. і перастрахо́ўка, -і, ж.

|| прым. перастрахо́вачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (І. Л. Капылоў, 2022, актуальны правапіс)