электрарухаві́к, -а́, мн. -і́, -о́ў, м.

Электрычная машына, якая пераўтварае электрычную энергію ў механічную.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

адса́дачны тех. отса́дочный;

~ная машы́на — отса́дочная маши́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

працяжны́ тех. протяжно́й;

~на́я машы́на — протяжна́я маши́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

плоскадрукава́льны тип. плоскопеча́тный;

~ная машы́на — плоскопеча́тная маши́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

разлі́вачны спец. разли́вочный;

~ная машы́на — разли́вочная маши́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

сельгасмашы́на ж. (сельскагаспада́рчая машы́на) сельхозмаши́на (сельскохозя́йственная маши́на)

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

стоп межд. стоп;

◊ с. машы́на — стоп маши́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

трапа́льны текст. трепа́льный;

~ная машы́на — трепа́льная маши́на

Беларуска-рускі слоўнік, 4-е выданне (актуальны правапіс)

дроби́льный техн. драбі́льны;

дроби́льная маши́на драбі́льная машы́на.

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)

мюль-маши́на текст. мюль-машы́на, -ны ж.;

Руска-беларускі слоўнік НАН Беларусі, 10-е выданне (актуальны правапіс)