ха́ртыя, -і, мн. -і, -тый, ж.

1. Старадаўні рукапіс, а таксама матэрыял, на якім ён напісаны (спец.).

Вялікая х. вольнасцей.

2. Дакумент важнага грамадска-палітычнага значэння.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

аглапары́т, ‑у, м.

Будаўнічы матэрыял порыстай структуры. Гліністы аглапарыт.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ізаля́цыя, -і, ж.

1. гл. ізаляваць, ізалявацца.

2. Рэчыва, матэрыял, якімі ізалююць электрычныя правады і іншыя праваднікі энергіі (спец.).

Провад з двайной ізаляцыяй.

|| прым. ізаляцы́йны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

падкла́дка, -і, ДМ -дцы, мн. -і, -дак, ж.

Матэрыял, прышыты да ўнутранага боку адзення ці якога-н. вырабу.

Футравая п.

П. пінжака.

|| прым. падкла́дачны, -ая, -ае.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (пад рэд. І. Л. Капылова, 2022, актуальны правапіс)

закарко́вачны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для закаркоўвання. Закарковачны матэрыял. Закарковачная машына.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

герба́рны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да гербарыя. Гербарны матэрыял.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

балахо́нны, ‑ая, ‑ае.

Які мае адносіны да балахона. Балахонны матэрыял.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

абрэ́зкавы, ‑ая, ‑ае.

Атрыманы ў выніку абрэзкі, абрэзвання. Абрэзкавы матэрыял.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падбі́вачны, ‑ая, ‑ае.

Які прызначаецца, служыць для падбіўкі. Падбівачны матэрыял.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

падшы́вачны, ‑ая, ‑ае.

Які служыць для падшывання, падшыўкі. Падшывачны матэрыял.

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)